نازبو خانم

هیدروکسی کلروکین به صورت قرص خوراکی می آید. اگر بالغ هستید و برای پیشگیری از مالاریا از هیدروکسی کلروکین استفاده کلرپرومازین می کنید.

معمولاً یک نوبت یک بار در هفته دقیقاً در این قرص ارزان است همان روز هر هفته مصرف می شود. شما درمان را ۱ تا ۲ هفته قبل از سفر به منطقه ای که مالاریا در آن شایع است شروع می کنید و سپس در طول مدت اقامت خود در منطقه و تا ۴ هفته پس از بازگشت ادامه می دهید.

اگر آنتی اسید مصرف می کنید، قبل از مصرف بیزاکودیل حداقل ۱ ساعت صبر کنید. اگر درد معده، حالت تهوع، استفراغ یا تغییر ناگهانی در حرکات روده بیش از ۲ سوماتریپتان هفته کلیندامایسین طول کشید، به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر باردار هستید.

قصد بارداری دارید یا در دوران شیردهی مبورین هستید به پزشک خود اطلاع دهید. اگر در حین مصرف بیزاکودیل باردار شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.

چه دستورات غذایی خاصی را باید رعایت کنم؟

رژیم غذایی منظم و برنامه ورزشی سالبوتامول برای عملکرد منظم روده مهم است. یک رژیم غذایی پر فیبر داشته باشید و طبق توصیه پزشک روزانه مقدار زیادی مایعات (هشت سیردالود لیوان) بنوشید.

اگر یک نوبت را فراموش کردم چه باید بکنم؟

این دارو معمولاً در صورت نیاز مصرف هیدروکسی می شود. اگر پزشک به شما گفته است که بیزاکودیل را به طور منظم مصرف کنید، به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است.

دوز فراموش شده را رها کنید و برنامه دوز منظم خود را ادامه دهید. برای جبران نوبت فراموش شده دوز دوز مصرف نکنید.

این دارومی تواند چه عوارض جانبی داشته باشد؟ – این دارو چه عوارض جانبی دارد؟

بیزاکودیل ممکن است ولتارن عوارض جانبی ایجاد کند. اگر هر یک از این علائم شدید است یا از بین نمی رود، به پزشک خود اطلاع دهید:

اگر بزرگسال هستید و برای درمان مالاریا از هیدروکسی کلروکین استفاده می کنید، اولین دوز معمولاً بلافاصله مصرف می شود، سپس دوز دیگر ۶ تا ۸ ساعت بعد و فلووکسامین سپس دوزهای اضافی در هر یک از ۲ روز آینده مصرف می شود.

آشنایی بیشتر با هیدروکسی کلروکین

برای پیشگیری یا درمان مالاریا در نوزادان و کودکان، مقدار هیدروکسی کلروکین بر اساس وزن کودک تعیین می شود.

پزشک شما این مقدار را محاسبه می کند و به شما می گوید که فرزندتان چه مقدار هیدروکسی کلروکین باید دریافت کند.

اگر از هیدروکسی کلروکین برای درمان لوپوس اریتماتوز (DLE یا SLE) استفاده می کنید، معمولاً یک یا دو بار در روز مصرف متیل فنیدات می شود. اگر از هیدروکسی کلروکین برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می کنید، معمولاً یک یا دو بار در روز مصرف می شود.

قرص ها را به طور کامل ببلعید؛ آنها را شکافته، نجوید یا خرد نکنید.

قرص هیدروکسی کلروکین را می توان با یک لیوان شیر یا یک وعده غذایی برای کاهش حالت تهوع مصرف کرد.

تری فلوپرازین دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد.

هیدروکسی کلروکین را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. از مصرف آن بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، مصرف نکنید.

اگر از هیدروکسی کلروکین برای علائم آرتریت روماتوئید استفاده می کنید، علائم شما باید ظرف ۶ ماه بهبود یابد. اگر علائم آرتریت روماتوئید شما بهبود نیافت، یا اگر بدتر شد.

مصرف دارو را قطع کرده و با پزشک خود تماس بگیرید. هنگامی که شما و پزشکتان مطمئن شدید که دارو برای شما موثر است، بوپرنورفین بدون مشورت با پزشک، مصرف هیدروکسی کلروکین را قطع نکنید. اگر مصرف هیدروکسی کلروکین را متوقف کنید، علائم آرتریت روماتوئید باز می گردد.

کاربردهای دیگر این دارو
هیدروکسی کلروکین گاهی اوقات برای درمان پورفیری پوستی تاردا استفاده می شود. با پزشک خود در مورد خطرات احتمالی استفاده از این دارو برای بیماری خود صحبت کنید.

این دارو گاهی برای مصارف دیگر تجویز می شود. از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.

چه اقدامات احتیاطی خاصی را باید رعایت کنم؟

قبل از مصرف هیدروکسی کلروکین، اگر به هیدروکسی کلروکین، کلروکین، پریماکین، کینین یا هر داروی دیگری حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع سیپروفلوکساسین دهید.

بیزاکودیل را تا ۱ ساعت پس از نوشیدن یا خوردن لبنیات مصرف نکنید.

کاربردهای دیگر این دارو

این دارو ممکن است برای مصارف دیگر تجویز شود. از دکتر و یا داروساز کاربامازپین خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.

چه اقدامات احتیاطی خاصی را برای مصرف بیزاکودیل باید رعایت کنم؟

قبل از مصرف بیزاکودیل، اگر به بیزاکودیل، هر داروی دیگر یا هر یک از مواد تشکیل دهنده این محصولات حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. برچسب را بررسی کنید یا از داروساز خود لیستی از مواد تشکیل دهنده را بخواهید.

به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی را مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید. پزشک ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد یا شما را به دقت از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.

خونریزی از رکتوم

بیزاکودیل ممکن است عوارض جانبی دیگری ایجاد کند. در صورت بروز هرگونه مشکل غیرعادی در حین مصرف این دارو با پزشک خود تماس بگیرید.

در مورد نگهداری و دفع این دارو چه چیزهایی باید بدانم؟

این دارو را در ظرفی که در آن آمده، محکم بسته و دور دیکلوفناک از دسترس کودکان نگهداری کنید. آن را در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت اضافی (نه در حمام) نگهداری کنید.

مهم است که تمام داروها را از دید و دسترس کودکان دور نگه دارید، زیرا بسیاری از ظروف (مانند قرص های هفتگی و قطره های چشمی، کرم ها، چسب ها و استنشاق ها) در برابر کودک مقاوم نیستند و کودکان خردسال می توانند آنها را به راحتی باز کنند.

برای محافظت از کودکان خردسال بیزاکودیل در برابر مسمومیت، همیشه درپوش‌های ایمنی را قفل کنید و فوراً دارو را در مکانی امن قرار دهید – جایی که بالا و دور و دور از دید و دسترس آنها باشد.

شما ممکن است اولین دوز سوماتریپتان را در مطب پزشک یا سایر مراکز پزشکی مصرف کنید، جایی که می توانید از نظر واکنش های جدی تحت نظر باشید.

اگر پس از مصرف سوماتریپتان سردردهای شما بهتر نشد یا بیشتر رخ داد، با پزشک خود تماس کوئتیاپین بگیرید.

اگر سوماتریپتان را بیشتر یا بیشتر از مدت زمان توصیه شده مصرف کنید، سردرد شما ممکن است بدتر شود یا بیشتر رخ دهد.

شما نباید سوماتریپتان یا هر داروی سردرد دیگری را بیش از ۱۰ روز در ماه مصرف کنید. اگر برای درمان بیش از چهار سردرد در یک دوره ۱ ماهه نیاز به مصرف سوماتریپتان دارید با پزشک خود تماس بگیرید.

از داروساز یا پزشک خود یک نسخه از اطلاعات سازنده را برای بیمار بخواهید.

کاربردهای دیگر سوماتریپتان

این دارو گاهی برای مصارف دیگر تجویز می شود. از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر مادوپار بپرسید.

چه اقدامات احتیاطی خاصی را باید رعایت کنم؟

قبل از مصرف سوماتریپتان، اگر به سوماتریپتان، هر داروی دیگر یا هر یک از مواد تشکیل دهنده قرص سوماتریپتان حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. از داروساز خود لیستی از مواد تشکیل دهنده را بخواهید.

اگر هر یک از داروهای زیر را در ۲۴ ساعت گذشته مصرف کرده اید، سوماتریپتان را مصرف نکنید: سایر آگونیست های انتخابی گیرنده سروتونین مانند آلموتریپتان (اکسرت)، التریپتان (رلپاکس)، فرواتریپتان (فروا)، ناراتریپتان (آمرژ)، ریزاتریپتان (مکسالت) یا زولمیتریپتان (Zomig)؛ یا نالوکسان داروهای نوع ارگوت مانند بروموکریپتین (Parlodel)، کابرگولین، دی هیدروارگوتامین (D.H.E. 45، Migranal)، ارگولوید مزیلات (Hydergine)، ارگونووین (Ergotrate)، ارگوتامین (Cafergot، Ergomar، WigraineSert)، (Mygraine) و پرگولید (Permax). اگر از یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز A (MAO-A) مانند ایزوکاربوکسازید (مارپلان)، فنلزین (ناردیل)، یا ترانیل سیپرومین (پارنات) استفاده می کنید یا اگر یکی از این داروها را در ۲ هفته گذشته مصرف کرده اید، سوماتریپتان را مصرف نکنید.

به پزشک و داروساز خود بگویید که نکسیوم چه داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی را مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید.

حتما به یکی از موارد زیر اشاره کنید: استامینوفن (تیلنول). داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین (Elavil)، آموکساپین (Asendin)، کلومیپرامین (Anafranil)، دزیپرامین (Norpramin)، دوکسپین (Adapin، Sinequan)، ایمی پرامین (Tofranil)، نورتریپتیلین (Aventyl، Pamelor)، پروتریپتیلین (Trivrami) سورمونتیل)؛ آسپرین و سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) و ناپروکسن (Aleve، Naprosyn)؛ مهارکننده های اندانسترون انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند سیتالوپرام (Celexa)، اسیتالوپرام (Lexapro)، فلوکستین (Prozac، Sarafem، در Symbyax)، فلووکسامین، پاروکستین (Paxil) و سرترالین (Zoloft). و مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین / نوراپی نفرین (SNRIs) مانند دسوونلافاکسین (Pristiq)، دولوکستین (Cymbalta)، سیبوترامین (Meridia) و ونلافاکسین (Effexor).

ممکن است پزشک شما نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد یا از نظر عوارض جانبی شما را با دقت بیشتری تحت نظر داشته باشد.اگر بیماری قلبی پنتوپرازول دارید یا قبلاً داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید.

حمله قلبی؛ آنژین صدری (درد قفسه سینه)؛ ضربان قلب نامنظم؛ سکته مغزی یا “سکته کوچک”؛ یا مشکلات گردش خون مانند وریدهای واریسی، لخته شدن خون در پاها، بیماری رینود (مشکلات در جریان خون در انگشتان دست، انگشتان پا، گوش و بینی) یا بیماری ایسکمیک روده (اسهال خونی و درد معده ناشی از کاهش جریان خون به روده ها). ممکن است پزشک به شما بگوید که سوماتریپتان مصرف نکنید.

اگر سیگار می کشید یا اضافه وزن دارید به پزشک خود اطلاع دهید. اگر فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت، تشنج، یا بیماری کبدی یا کلیوی دارید یا داشته اید. اگر یائسگی (تغییر زندگی) را پشت سر گذاشته اید. یا اگر یکی از اعضای خانواده بیماری قلبی یا سکته داشته باشد یا تا به حال داشته باشد.
اگر باردار هستید، قصد بارداری دارید یا در دوران شیردهی هستید به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر قصد دارید در حین استفاده کاربامازپین از این دارو فعالیت جنسی داشته باشید، با پزشک خود در مورد روش های موثر کنترل بارداری صحبت کنید. اگر در حین مصرف سوماتریپتان باردار شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.

همیشه مبورین را دقیقاً همانطور که پزشک یا داروساز به شما گفته است مصرف کنید. برچسب داروخانه روی داروی شما به شما می گوید که چه مقدار مصرف کنید، چند کاربامازپین وقت یکبار آن را مصرف کنید و هر دستورالعمل خاصی را ارائه دهید.

نحوه مصرف مبورین

مبورین بهتر است ۲۰ دقیقه قبل از غذا مصرف شود.

قرص ها را با یک لیوان آب قورت دهید.

اگر دوز مصرفی خود را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به نوبت بعدی است، فقط نوبت بعدی را در زمان مناسب مصرف کنید. دوز لوپرامید دوز مصرف نکنید

اقدامات احتیاطی قبل از مصرف مبورین

آیا تا به حال مشکلی در روده خود داشته اید (مانند انسداد روده)؟

آیا با قلب خود مشکلاتی مانند ضربان قلب سریع کلیندامایسین دارید؟

آیا با کلیه یا کبد خود مشکل دارید؟

باردار هستید یا شیردهی؟

آیا داروی دیگری مصرف می کنید یا استفاده می کنید؟ این شامل هر دارویی است که مصرف می شود و بدون نسخه قابل خرید است و همچنین داروهای گیاهی و فنتانیل مکمل.

اگر چنین است، مهم است که قبل از مصرف مبورین به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. گاهی اوقات یک دارو برای یک فرد با شرایط خاص مناسب نیست، یا فقط با مراقبت بیشتر قابل استفاده است.

عوارض جانبی مبورین چیست؟

مانند همه داروها، مِبِورین می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اگرچه همه افراد دچار آن نمی‌شوند. اغلب با عادت کردن بدن به داروی جدید، عوارض جانبی بهبود می یابند.

داروهای ضد اسپاسم مانند مبورین hydrochloride نوعی دارو هستند. کلاریترومایسین به تسکین اسپاسم عضلانی کمک می کند. اگر سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یا سایر بیماری ها دارید، می تواند به تسکین گرفتگی های مبورین دردناک معده کمک کند. مبورین به شکل قرص یا کپسول آهسته رهش (همچنین به نام انتشار اصلاح شده) موجود است. اگر در بلعیدن قرص مشکل دارید، گاهی اوقات به صورت مایع در دسترس است.

فقط با نسخه پزشک در دسترس است. Colofac، Colofac IBS، و Aurobeverine همگی نام های تجاری برای mebeverine هستند. اگر مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر هستید، می توانید برای رفع یبوست، مبورین را با پوسته ایسپاگولا (با نام تجاری Fybogel Mebeverine) مخلوط سیپروفلوکساسین کنید.

مبورین برای درمان علائم مختلف اختلالات گوارشی و بیماری های روده تحریک پذیر مانند کولیت اسپاستیک، یبوست اسپاستیک، التهاب روده بزرگ و کولیت مخاطی استفاده می شود. ضد اسپاسم مبورین نوعی دارویی است که برای درمان اسپاسم استفاده تریمیپرامین می شود.

به آرام شدن ماهیچه های روده کمک می کند که باعث کاهش ناراحتی و تحریک پذیری می شود. فقط به کودکان بالای ده سال ممکن است این دارو داده شود. این دارو فقط باید در صورت تجویز برای کودکان زیر ۱۰ سال یا در صورت لزوم استفاده شود.

با این حال، در ایالات متحده، سالبوتامول با نام آلبوترول (ProAir، Ventolin) شناخته می شود، که نام عمومی است که با استفاده از سیستم نام های پذیرفته شده ایالات متحده (USAN) اختصاص داده می شود. معمولاً نام INN و USAN برای یک دارو یکسان است.

سالبوتامول در اواخر دهه ۱۹۶۰ در انگلستان و در دهه ۱۹۸۰ در ایالات متحده موجود شد. سالبوتامول و آلبوترول هر دو با نام تجاری Ventolin به بازار عرضه کتامین می شوند.

سالبوتامول برای چه مواردی استفاده می شود؟

سالبوتامول برای تسکین علائم آسم یا برونکواسپاسم استفاده می شود. سالبوتامول برای تسکین علائمی مانند سفتی قفسه سینه، خس خس سینه، تنگی نفس و سرفه در برخی دیگر از بیماری های قفسه سینه مانند COPD نیز استفاده می شود.

سالبوتامول همچنین می تواند برای جلوگیری از علائم آسم استفاده شود که با ورزش یا قرار گرفتن در معرض یک آلرژن مانند خز گربه یا سگ، گرده یا گرد و غبار خانه رخ می دهد.

تزریق سالبوتامول همچنین برای مدیریت زایمان زودرس بدون عارضه بین اندانسترون هفته های ۲۲ تا ۳۷ بارداری استفاده می شود.

اگر نیاز دارید که این دارو را بیشتر از حد معمول استفاده کنید، این می تواند نشانه بدتر شدن وضعیت تنفسی شما باشد. برنامه اقدام درمانی خود را دنبال کنید یا برای مشاوره با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید.

چه کسانی نباید از سالبوتامول استفاده کنند؟

در موارد زیر از سالبوتامول استفاده نکنید:

به آن یا هر یک از ترکیبات موجود در آن حساسیت دارید
شما باردار هستید، فکر می کنید ممکن است باردار باشید یا قصد باردار شدن دارید (مگر اینکه با پزشکتان موافقت کرده باشد)
شما در حال شیردهی هستید (مگر اینکه با پزشکتان موافقت کرده باشد)
قبل از استفاده از سالبوتامول به پزشک خود چه چیزی باید بگویم؟
قبل از مصرف سالبوتامول، تمام شرایط پزشکی خود را به پزشک هیوسین خود بگویید، از جمله موارد زیر:

برای تیروئید پرکار (تیروتوکسیکوز) تحت درمان هستند
برای فشار خون بالا تحت درمان هستند
سابقه بیماری قلبی، ریتم نامنظم قلب یا آنژین داشته باشید
مشکلات کبدی دارند
مشکلات کلیوی دارند
داشتن یک تومور در نزدیکی کلیه (فئوکروموسیتوم)
سطح پتاسیم خون شما پایین است
دیابت دارند
آیا به شما گفته شده که آنوریسم دارید (ورم یا گشاد شدن رگ بوپرنورفین خونی)
آیا در شرف انجام عملی هستید که نیاز به بیهوشی عمومی دارد؟
در گذشته مجبور به قطع مصرف داروی آسم شده اند
هر داروی دیگری مصرف می کنند

بدون مشورت با پزشک مصرف فلووکسامین را قطع نکنید. اگر به طور ناگهانی مصرف فلووکسامین را متوقف کنید، ممکن است علائم ترک مانند تحریک پذیری را تجربه کنید.

تحریک؛ سرگیجه؛ نگرانی شدید؛ ناراحتی؛ گیجی؛ سردرد؛ خستگی؛ تغییرات خلق و خوی؛ مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب؛ یا درد، تریمیپرامین سوزش، بی حسی، سوزن سوزن شدن یا احساس شوک الکتریکی در دست ها یا پاها. احتمالاً پزشک دوز شما را به تدریج کاهش خواهد داد.

کاربردهای دیگر فلووکسامین

فلووکسامین نیز گاهی برای درمان افسردگی استفاده می شود. با پزشک خود در مورد خطرات احتمالی استفاده از این دارو برای بیماری خود صحبت کنید.

کاربردهای دیگر این دارو
این دارو ممکن است برای مصارف دیگر تجویز شود. از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.

اقدامات مهم مصرف این دارو چیست ؟

قبل از مصرف پروپرانولول، در صورتی که به پروپرانولول، هر داروی دیگر یا هر ماده تشکیل دهنده محصولات پروپرانولول حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. از داروساز خود بپرسید یا راهنمای دارو را برای لیستی از مواد تشکیل دهنده بررسی کنید.

مانند بسیاری از داروها، دی ام تی DMT می تواند افراد را به روش های بسیار متفاوت تحت تاثیر قرار دهد. برخی واقعا از این تجربه لذت می برند.

دیگران آن را طاقت فرسا یا ترسناک می دانند. برخی از این تجربه منفی به عنوان یک سفر بد یاد می کنند.

تا آنجا که اثرات روانگردان آن، افراد احساس می کنند که تری هگزیفنیدیل با سرعتی پیچ و تاب از میان تونلی از نورها و اشکال روشن عبور می کنند. دیگران تجربه ای خارج از بدن و احساس اینکه به چیز دیگری تغییر کرده اند را توصیف می کنند.

عده ای هم هستند که از دیدن دنیاهای دیگر و ارتباط با موجودات بیگانه مانند خبر می دهند.

برخی از افراد همچنین یک نزول بسیار خشن از DMT را گزارش می دهند که باعث می شود احساس ناآرامی کنند.

چگونه مصرف می شود؟

دی ام تی DMT مصنوعی معمولاً به شکل پودر کریستالی و سفید است. گاهی اوقات دارو ممکن است رنگ مایل به زرد یا صورتی داشته باشد.

می توان آن را در لوله دود کرد، بخار کرد یا خرخر کرد. DMT همچنین کاربامازپین می تواند تزریق شود، اما گفته می شود که این روش با خطرات اضافی همراه است.

هنگامی که در مراسم مذهبی استفاده می شود، گیاهان و انگور را می جوشانند تا نوشیدنی چای مانند با قدرت های مختلف ایجاد شود.

چقدر طول می کشد؟

دی ام تی DMT مصنوعی بسیار سریع وارد می شود. اغلب نالوکسان فقط در عرض چند دقیقه اثرات ایجاد می کند، اما می تواند تا ۱۰ دقیقه طول بکشد.

دم‌نوش‌های گیاهی معمولاً در عرض ۲۰ تا ۶۰ دقیقه تأثیر می‌گذارند.

شدت و مدت یک سفر دی ام تی DMT به چندین چیز بستگی دارد، از جمله:

چقدر استفاده می کنید
چگونه از آن استفاده می کنید
آیا شما غذا خورده اید
آیا داروهای دیگری مصرف کرده اید

به طور کلی، اثرات DMT استنشاقی، خرخره یا تزریقی حدود ۴۵ تا ۶۰ دقیقه باقی می ماند.

نوشیدن آن در دم کرده ای مانند ayahuasca می تواند شما را بین ۲ تا ۶ ساعت کتوتیفن دچار مشکل کند.

آیا دی ام تی عوارضی ایجاد می کند؟

دی ام تی DMT یک ماده قوی است که می تواند عوارض جانبی روحی و جسمی زیادی ایجاد کند. برخی از اینها مطلوب هستند، اما برخی دیگر چندان زیاد نیستند.

اثرات روانی احتمالی DMT عبارتند از:

رضایت
شناور
توهمات واضح
تغییر حس زمان
مسخ شخصیت

به کلوتریمازول خاطر داشته باشید که برخی از افراد برای روزها یا هفته ها پس از استفاده، اثرات ذهنی طولانی مدت را تجربه می کنند.

این دارو گاهی برای مصارف دیگر تجویز می شود. از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.

اگر آلوسترون (لوترونکس)، پیموزاید (اوراپ)، راملتئون (روزرم)، تیزانیدین (زانافلکس) یا تیوریدازین مصرف می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. احتمالاً پزشک به شما خواهد گفت که فلووکسامین مصرف نکنید.

چه اقدامات احتیاطی خاصی را باید رعایت کنم؟

قبل از مصرف فلووکسامین، اگر به فلووکسامین، هر داروی دیگر یا هر یک از ترکیبات موجود در قرص ها و کپسول های طولانی رهش فلووکسامین حساسیت دارید، به پزشک دیفن هیدرامین و داروساز خود اطلاع دهید. از پزشک یا داروساز خود لیستی از مواد تشکیل دهنده را بخواهید.

اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید یا در ۱۴ روز گذشته مصرف آنها را متوقف کرده‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید: مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAO) مانند ایزوکاربوکسازید (مارپلان)، لینزولید (Zyvox)، متیلن بلو. فنلزین (ناردیل)، رازاگیلین (آزیلکت)، سلژیلین (امسام، زلاپار) و ترانیل سیپرومین (پارنات). احتمالاً پزشک به شما خواهد گفت که فلووکسامین مصرف مادوپار نکنید. اگر مصرف فلووکسامین را متوقف کردید، باید حداقل ۱۴ روز قبل از شروع مصرف مهارکننده MAO صبر کنید.

به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروهای تجویزی و بدون نسخه و چه ویتامین هایی را مصرف می کنید یا قصد مصرف آنها را دارید.حتما یکی از موارد زیر را ذکر کنید: آلپرازولام (Xanax)؛ آمفتامین ها؛ داروهای ضد انعقاد (“رقیق کننده های خون”) مانند وارفارین (کومادین)؛ آسپرین یا محصولات حاوی آسپرین و سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) و ناپروکسن (Aleve، Naprosyn)؛ مسدودکننده های بتا مانند متوپرولول (Lopressor، Toprol) و پروپرانولول (Hemangeol، Inderal، Innopran). بوسپیرون؛ کاربامازپین (Carbatrol، Equetro، Tegretol، دیگران)؛ کلوزاپین (کلوزاریل، ورساکلوز)؛ سیکلوسپورین (Neoral، Sandimmune)؛ دکسترومتورفان (در داروهای سرفه)؛ دیازپام (Valium، Valtoco)؛ دیلتیازم (کاردیزم، کارتیا، تیازاک، دیگران)؛ دیورتیک ها (“قرص های آب”)؛ فنتانیل (Abstral، Actiq، Fentora، Onsolis، و دیگران)؛ هالوپریدول (Haldol); کتوکونازول؛ لیتیوم (Lithobid)؛ داروهای سردرد میگرنی مانند آلموتریپتان (Axert)، التریپتان (Relpax)، فرواتریپتان (Frova)، ناراتریپتان، ریزاتریپتان (Maxalt)، سوماتریپتان (Imitrex) و زولمیتریپتان بوپرنورفین (Zomig). متادون (متادوز)؛ مکزیلتین؛ متوکلوپرامید؛ میدازولام (Seizalam); امپرازول (Prilosec، Zegerid)؛ سایر داروها برای اضطراب، افسردگی یا بیماری روانی؛ فنی توئین (Dilantin، Phenytek)؛ تاکرین (Cognex)؛ تئوفیلین (Theo-24، Theochron)؛ ترامادول (Conzip، Qdolo، Ultram، در Ultracet)؛ تریازولام (Halcion)؛ و کینیدین پزشک ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد یا شما را به دقت از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.

بسیاری فاموتیدین از داروهای دیگر نیز ممکن است با فلووکسامین تداخل داشته باشند، بنابراین مطمئن شوید که پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، حتی داروهایی که در این لیست وجود ندارند، مطلع کنید.

کلرپرومازین در دسته ای از داروها به نام آنتی سایکوتیک های معمولی قرار دارد. با تغییر فعالیت برخی از مواد طبیعی در مغز و سایر قسمت های بدن عمل می کند.

کلرپرومازین چگونه باید استفاده شود؟

کلرپرومازین به صورت قرص خوراکی می آید. کلرپرومازین معمولا دو تا چهار بار در روز مصرف می شود. هنگامی که کلرپرومازین برای کنترل تهوع و استفراغ استفاده می شود.

دیان معمولاً هر ۴-۶ ساعت در صورت نیاز مصرف می شود. هنگامی که کلرپرومازین برای تسکین عصبی قبل از جراحی استفاده می شود، معمولاً ۲-۳ ساعت قبل از جراحی مصرف می شود. هنگامی که کلرپرومازین برای تسکین سکسکه استفاده می شود، معمولاً ۳-۴ بار در روز به مدت حداکثر ۳ روز یا تا زمانی که سکسکه متوقف شود مصرف می شود.

هیوسین اگر سکسکه بعد از ۳ روز درمان قطع نشد، باید از داروی دیگری استفاده کرد. اگر کلرپرومازین را طبق برنامه منظم مصرف می‌کنید، آن را تقریباً در زمان‌های مشابه هر روز مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد.

کلرپرومازین را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. از مصرف آن بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، مصرف نکنید.

پزشک شما ممکن است شما را با دوز کم کلرپرومازین شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد. پس از کنترل وضعیت، پزشک متیل فنیدات ممکن است دوز شما را کاهش دهد. در طول درمان با کلرپرومازین حتما به پزشک خود بگویید که چه احساسی دارید.

اگر از کلرپرومازین برای درمان اسکیزوفرنی یا سایر اختلالات روان پریشی استفاده می کنید، کلرپرومازین ممکن است علائم شما را کنترل کند اما وضعیت شما را درمان نخواهد کرد. حتی اگر احساس خوبی دارید مصرف کلرپرومازین را ادامه دهید.

سیردالود بدون مشورت با پزشک مصرف کلرپرومازین را قطع نکنید. پزشک احتمالاً دوز شما را به تدریج کاهش خواهد داد. اگر به طور ناگهانی مصرف کلرپرومازین را قطع کنید، ممکن است علائم ترک، مانند تهوع، استفراغ، درد معده، سرگیجه و لرزش را تجربه کنید.

علاوه بر مصرف دارو، ایجاد تغییر در شیوه زندگی به کنترل فشار خون نیز کمک می کند. این تغییرات شامل رژیم غذایی کم چرب و نمک، حفظ متیل فنیدات وزن مناسب، ورزش حداقل ۳۰ دقیقه در اکثر روزها، سیگار نکشیدن و مصرف متعادل الکل است.

پروپرانولول چگونه باید استفاده شود؟

پروپرانولول به صورت قرص، محلول (مایع) و به عنوان کپسول طولانی رهش (طولانی اثر) برای مصرف خوراکی عرضه می شود. کپسول پروپرانولول طولانی رهش (نام تجاری: Inderal LA) معمولاً یک بار در روز مصرف می شود. کپسول طولانی نالوکسان رهش (Innopran XL، Inderal XL) معمولاً قبل از خواب مصرف می شود و باید به طور مداوم یا همیشه با غذا یا همیشه بدون غذا مصرف شود. قرص یا محلول پروپرانولول با اثر فوری ممکن است دو، سه یا چهار بار در روز مصرف شود.

پروپرانولول را هر روز تقریباً در یک ساعت مشخص مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد.

پروپرانولول را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. از مصرف آن بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، مصرف نکنید.

کپسول های طولانی رهش را به طور کامل ببلعید. آنها را سلکوکسیب شکافته، نجوید یا خرد نکنید.

این تغییرات شامل رژیم غذایی کم چرب و نمک، حفظ وزن مناسب، ورزش حداقل ۳۰ دقیقه در اکثر روزها، سیگار نکشیدن و مصرف متعادل الکل است.

لوزارتان چگونه باید استفاده شود؟

لوزارتان به صورت قرص خوراکی می آید. معمولا یک یا دو بار در روز با غذا یا بدون غذا مصرف می شود. برای کمک به یادآوری مصرف لوزارتان، آن را هر روز تقریباً در زمان(های) یکسانی مصرف کنید.

دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. لوزارتان را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. از مصرف آن بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، مصرف نکنید.

احتمالاً پزشک شما را با دوز کم لوزارتان شروع می کند و به بی پریدین تدریج دوز شما را افزایش می دهد.

اگر کودک شما نمی تواند یک قرص را قورت دهد، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. داروساز می تواند شکل مایع این دارو را برای کودک شما تهیه کند.

لوزارتان فشار خون بالا را کنترل می کند اما آن را درمان نمی کند. فشار خون شما ممکن است در هفته اول درمان کاهش یابد، اما ممکن است ۳ تا ۶ هفته طول بکشد تا متوجه فواید کامل لوزارتان شوید. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف لوزارتان ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف لوزارتان را قطع نکنید.

از داروساز یا پزشک خود یک نسخه از اطلاعات سازنده را ولتارن برای بیمار بخواهید.

کاربردهای دیگر این دارو
لوزارتان همچنین گاهی اوقات برای درمان نارسایی قلبی (شرایطی که در آن قلب قادر به پمپاژ خون کافی به بقیه بدن نیست) استفاده می شود. با فلووکسامین پزشک خود در مورد خطرات احتمالی استفاده از این دارو برای بیماری خود صحبت کنید.

این دارو ممکن است برای مصارف دیگر تجویز شود. از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.

چه اقدامات احتیاطی خاصی را باید رعایت کنم؟

قبل از مصرف لوزارتان، اگر به لوزارتان، هر داروی دیگر یا هر یک از ترکیبات موجود در قرص لوزارتان حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. از کلرپرومازین داروساز خود لیستی از مواد تشکیل دهنده را بخواهید.

اگر دیابت دارید (قند خون بالا) و مفنامیک اسید آلیسکیرن (Tekturna، در Amturnide، Tekamlo، Tekturna HCT) مصرف می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر دیابت دارید و همچنین آلیسکیرن مصرف می کنید، احتمالاً پزشک به شما خواهد گفت که از لوزارتان استفاده نکنید.

به پزشک و داروساز خود بگویید که لوزارتان چه داروهای دیگری با نسخه و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید. هر یک از موارد زیر را حتماً ذکر کنید: مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) مانند بنازپریل (Lotensin، در Lotrel)، کاپتوپریل (Capoten، در Capozide)، انالاپریل (Vasotec)، فوزینوپریل، لیزینوپریل (در Prinzide، در Zestoretic) موکسیپریل (Univasc، در Uniretic)، پروپرانولول پریندوپریل (Aceon)، کویناپریل (Accupril، در Accuretic، در Quinaretic)، رامیپریل (Altace)، و تراندولاپریل (Mavik، در Tarka). آسپرین لوپرامید و سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) و ناپروکسن (Aleve، Naprosyn)، و مهارکننده‌های انتخابی COX-2 مانند سلکوکسیب (Celebrex). دیورتیک ها (“قرص های آب”) از جمله دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم مانند آمیلوراید (میدامور)، اسپیرونولاکتون (آلداکتون، در آلداکتازید)، و تریامترن (دیرنیم، در دی ام تی دیازید، در ماکسید). فلوکونازول (دیفلوکان)؛ لیتیوم (Lithobid)؛ فنوباربیتال؛ مکمل های پتاسیم؛ و ریفامپین (Rifadin، Rimactane، در Rifamate، در Rifater). پزشک ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد یا شما را به دقت از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد. اگر نارسایی قلبی یا بیماری کلیوی یا کبدی دارید یا قبلاً داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید.

بوپرنورفین یک داروی شبه افیونی طولانی اثر است که برای جایگزینی مواد افیونی کوتاه اثر که ممکن است فردی به آن معتاد باشد، مانند هروئین، اکسی کدون، فنتانیل یا هیدرومورفون استفاده می شود. اثر طولانی به این معنی است که دارو در بدن آهسته تر و برای مدت زمان طولانی تری عمل می کند.

همچنین می توانید قرص لوتیراستام را با حل کردن آنها در مایع به صورت سوسپانسیون مصرف کنید. تعداد قرص(هایی) که پزشک به شما گفته است را در یک فنجان قرار دهید و مقدار کمی مایع به آن اضافه کنید (حدود ۱ قاشق بوپرنورفین غذاخوری [۱۵ میلی لیتر] یا به اندازه ای که دارو را در یک فنجان بپوشاند). فنجان را به آرامی بچرخانید.

پس از حل شدن قرص(های) سوسپانسیون، مخلوط را بلافاصله بنوشید. اگر دارویی در فنجان باقی ماند، مقداری مایع دیگر اضافه کنید و فنجان را به آرامی بچرخانید. بلافاصله آب مخلوط را بنوشید تا مطمئن شوید که تمام دارو را می بلعید.

اگر از محلول خوراکی لوتیراستام استفاده می کنید، از قاشق خانگی برای اندازه گیری دوز خود استفاده نکنید. ممکن است مقدار مناسبی از دارو را دریافت نکنید. دوکسپین از پزشک یا داروساز خود بخواهید که قطره چکان، قاشق، فنجان یا سرنگ دارو را توصیه کند و نحوه استفاده از آن را برای اندازه گیری دارو به شما نشان دهد.

ممکن است پزشک شما را با دوز کم لوتیراستام شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد، نه بیشتر از یک بار در هر ۲ هفته.

لوتیراستام صرع را کنترل می کند اما آن را درمان نمی کند. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف لوتیراستام ادامه دهید.

مصرف لوتیراستام را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید، حتی اگر عوارض جانبی مانند تغییرات غیرعادی در رفتار یا خلق و خوی خود را تجربه کنید. پردنیزولون اگر به طور ناگهانی مصرف لوتیراستام را متوقف کنید، ممکن است تشنج شما بدتر شود. پزشک احتمالاً دوز شما را به تدریج کاهش خواهد داد.

این دارو ممکن است برای مصارف دیگر تجویز شود. از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.

چه اقدامات احتیاطی خاصی را برای لوتیراستام باید رعایت کنم؟

قبل از مصرف لوتیراستام، اگر به لوتیراستام، هر داروی دیگر یا هر یک از مواد تشکیل دهنده محصولات لوتیراستام حساسیت دارید، به پزشک سیپروفلوکساسین و داروساز خود اطلاع دهید. از داروساز خود بپرسید یا راهنمای دارو را برای لیستی از مواد تشکیل دهنده بررسی کنید.

معمولاً زمانی استفاده می‌شود که سایر مسکن‌های خفیف‌تر مانند پاراستامول یا ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی (NSAIDs) به اندازه کافی ولتارن خوب عمل نکنند.

مورفین متعلق به گروهی متیل فنیدات از داروها به نام مسکن های مخدر است. آنها روی مغز و سیستم عصبی شما برای کاهش درد عمل می کنند.

سایر مسکن ها مانند پاراستامول و NSAID ها (ایبوپروفن، دیکلوفناک، ناپروکسن) نیز ممکن است همراه با مورفین استفاده شوند.

مورفین برای دردهای عصبی مورفین چندان موثر نیست.

در نیوزلند مرفین به صورت کپسول، قرص، به صورت مایع و تزریقی موجود است.

درباره درد، داروهای مسکن، مسکن دوکسپین های مخدر بیشتر اگزازپام بخوانید.

دوز

دوز مورفین برای افراد مختلف لوتیراستام متفاوت خواهد بود.

همیشه مورفین خود را دقیقاً همانطور که پزشک به شما گفته است مصرف کنید. بسته به دلیل مصرف آن، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که دوزهای منظم مصرف کنید یا لوتیراستام فقط زمانی که برای تسکین درد به آن نیاز دارید، مورفین مصرف کنید. مطمئن شوید که می دانید کدام یک برای شما مناسب است.

برچسب داروخانه بوپرنورفین روی داروی شما به شما می گوید که چه مقدار مورفین مصرف کتوتیفن کنید، چند وقت یکبار آن را مصرف کنید و هر دستورالعمل خاصی را ارائه دهید.

نحوه مصرف مورفین

می توانید مورفین را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید.

مورفین به صورت قرص و کپسول موجود است. مایع خوراکی و تزریقی بیشتر در بیمارستان استفاده می شود.

برخی از انواع مورفین کوتاه اثر یا رهش فوری و برخی دیگر طولانی اثر یا آهسته سفالکسین رهش هستند. اگر در مورد نوع مصرفی خود مطمئن نیستید از داروساز خود بپرسید.

اگر در ۱۴ روز گذشته از مهارکننده های MAO مانند ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین یا ترانیل سیپرومین در ۱۴ روز گذشته استفاده کرده اید، از متیل فنیدات استفاده نکنید.

متیل فنیدات ممکن است باعث روان پریشی جدید یا بدتر شود (افکار یا رفتار غیرمعمول)، به خصوص اگر سابقه افسردگی، بیماری روانی یا اختلال دوقطبی دارید.

ممکن است مشکلات گردش خون داشته باشید که می تواند باعث بی حسی، درد یا تغییر رنگ در انگشتان دست یا پا شود.

اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید: علائم دیکلوفناک مشکلات قلبی – درد قفسه سینه، احساس سبکی سر یا تنگی نفس.

متیل فنیدات علائم روان پریشی – پارانویا، پرخاشگری، مشکلات رفتاری جدید، دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند. علائم مشکلات گردش خون – زخم های غیر قابل توضیح روی انگشتان دست یا پا.

اگر سابقه اعتیاد به مواد مخدر یا الکل دارید به پزشک خود اطلاع دهید. دارو را در جایی نگه دارید که دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.

قبل از مصرف این دارو
اگر به متیل فنیدیت حساسیت دارید یا اگر دارید نباید از آن مزالازین استفاده کنید:

گلوکوم؛

فشار خون بالا یا مشکل قلبی؛

تیروئید پرکار؛

سابقه شخصی یا خانوادگی تیک (انقباضات عضلانی) یا سندرم تورت. یا

متیل فنیدات اضطراب شدید، تنش یا بی قراری (داروی محرک می تواند این علائم را بدتر کند).

محرک ها باعث سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی کلوتریمازول در افراد خاصی شده اند. اگر دارید به پزشک خود بگویید:

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌خواهد اغلب تری هگزیفنیدیل در حین مصرف دوکسپین، به خصوص در ابتدای درمان، شما را ببیند. حتماً تمام قرارهای ملاقات مطب را با پزشک خود نگه دارید.

هنگامی که درمان با دوکسپین را شروع می کنید، پزشک یا داروساز برگه اطلاعات بیمار سازنده (راهنمای دارویی) را به شما می دهد. اطلاعات را به دقت بخوانید و اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

مهم نیست سن شما، قبل از مصرف یک داروی ضد افسردگی، شما، والدین یا مراقبتان باید با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای درمان بیماری خود با داروهای ضد افسردگی یا سایر درمان ها صحبت کنید. همچنین باید در مورد خطرات و مزایای عدم درمان بیماری خود صحبت کنید.

لوراتادین باید بدانید که داشتن افسردگی یا بیماری روانی دیگر خطر خودکشی دوکسپین را به شدت افزایش می دهد. اگر شما یا هرکسی در خانواده‌تان اختلال دوقطبی (خلقی که از افسرده به هیجان‌انگیز غیرعادی تغییر می‌کند) یا شیدایی (خلق دیوانه‌وار و غیرطبیعی هیجان‌زده) داشته باشید یا به خودکشی فکر کرده یا اقدام به خودکشی کرده باشید، این خطر بیشتر است.

در مورد وضعیت، علائم و سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی خود با پزشک خود صحبت کنید. شما و پزشکتان تصمیم خواهید گرفت که چه نوع درمانی برای شما مناسب است.

چرا این دارو تجویز می شود؟

دوکسپین برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده می شود. دوکسپین در دسته ای از داروها به نام ضد افسردگی های سه حلقه ای قرار دارد. این کار با افزایش مقادیر خاصی از مواد طبیعی در مغز که برای تعادل روانی مورد نیاز است عمل می کند.

Doxepin همچنین به عنوان یک قرص برای درمان بی خوابی موجود است. این مونوگراف فقط اطلاعاتی در مورد دوکسپین برای افسردگی یا اضطراب ارائه می دهد. متیل فنیدات اگر از این دارو برای بی خوابی استفاده می کنید، تک نگاری با عنوان دوکسپین (بی خوابی) را بخوانید.

اثرات بوپرنورفین ۲۴ تا ۳۶ ساعت باقی می ماند. در مقابل، فردی که برای جلوگیری از ترک اعتیاد از مواد افیونی کوتاه اثر استفاده می کند، باید سه تا چهار بار در روز استفاده کند.

هنگامی که بوپرنورفین در دوز صحیح مصرف شود، از علائم ترک جلوگیری می کند و میل به مواد مخدر را کاهش می دهد، بدون اینکه باعث احساس سرخوشی یا خواب آلودگی در فرد شود. این امر مضرات مرتبط با سوء استفاده از مواد افیونی را کاهش می دهد و به افرادی که معتاد به مواد افیونی هستند فرصتی برای تثبیت زندگی خود می دهد.

بوپرنورفین یک مسکن قوی مخدر است. پنتوپرازول برای درمان دردهای شدید، به عنوان مثال در حین یا بعد از یک عمل جراحی، آسیب جدی، یا درد ناشی از سرطان استفاده می شود.

همچنین برای انواع دیگر دردهایی که برای مدت طولانی داشته‌اید، زمانی که مسکن‌های ضعیف‌تر از کار افتاده‌اند، استفاده می‌شود.

همچنین می توان از آن برای درمان اعتیاد به مواد مخدر استفاده کرد، اما این معمولا توسط متخصص انجام می شود.

آشنایی بیشتر با بوپرنورفین

برای درد فقط با نسخه در دسترس است. به این صورت می آید:

تکه هایی برای گذاشتن روی پوست

قرص هایی که در دهان شما حل می شوند (زیر زبانی)
تزریقات (معمولا فقط در بیمارستان انجام می شود)
۲. حقایق کلیدی

شایع ترین عوارض جانبی بوپرنورفین یبوست، احساس بیماری و خواب پروژسترون آلودگی است.
ممکن است به بوپرنورفین معتاد شوید، اما پزشک شما نحوه کاهش خطرات را توضیح خواهد داد.

برنامه درمانی شما ممکن است شامل جزئیات چگونگی و زمان توقف مصرف بوپرنورفین باشد.

بهتر است در اولین شروع مصرف (یا استفاده از) بوپرنورفین، الکل مصرف نکنید. احتمال بروز عوارض جانبی مانند احساس خواب آلودگی یا خواب آلودگی بیشتر است.

اگر در حال انجام هر گونه درمان یا آزمایش هستید، در مورد پچ بوپرنورفین خود به پزشک یا پرستار بگویید. همچنین هنگام تهیه نسخه یا خرید سایر داروها، پچ خود را به داروساز خود یادآوری کنید.

۳. چه کسانی می توانند و نمی توانند بوپرنورفین مصرف کنند

در گاباپنتین صورت توصیه پزشک متخصص، بوپرنورفین می تواند توسط اکثر بزرگسالان و گاهی کودکان استفاده شود.

چسب‌های بوپرنورفین معمولاً فقط در صورتی توصیه می‌شود که از سایر مسکن‌های مخدر قوی استفاده کرده باشید.

پزشک شما میزان بوپرنورفین را که بسته به دوزی از سایر مواد افیونی مصرف کرده اید، تعیین خواهد کرد.

لوتیراستام همچنین در ترکیب با سایر داروها برای درمان تشنج در بزرگسالان و کودکان ۱۲ ساله یا بزرگتر مبتلا به صرع میوکلونیک نوجوانان استفاده می شود.

لوتیراستام همچنین در ترکیب با سایر داروها برای درمان تشنج‌های تونیک-کلونیک ژنرالیزه اولیه (که قبلاً به عنوان تشنج گراندمال شناخته می‌شد، تشنجی که کل بدن را درگیر می‌کرد) در بزرگسالان و کودکان ۶ سال یا بالاتر مبتلا به صرع استفاده می‌شود.

لوتیراستام در دسته ای از داروها به نام ضد تشنج قرار دارد. با کاهش هیجان غیر طبیعی در مغز عمل می کند.

لوتیراستام چگونه باید استفاده شود؟

به عنوان یک محلول (مایع)، یک قرص با رهش فوری، یک قرص طولانی رهش (طولانی اثر) و به عنوان یک قرص برای تعلیق (قرصی برای مصرف با مایع) برای مصرف خوراکی عرضه می شود. محلول، قرص فوری رهش و قرص سوسپانسیون معمولاً دو بار در روز، یک بار صبح و یک بار شب، با یا بدون غذا مصرف می شود. قرص های طولانی رهش معمولاً یک بار در روز با یا بدون غذا مصرف می شوند.

مفنامیک اسید سعی کنید لوتیراستام را تقریباً در همان زمان (ها) هر روز مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد.

لوتیراستام را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید. از مصرف آن بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، مصرف نکنید.

قرص های لوتیراستام با رهش فوری و طولانی مدت را به طور کامل ببلعید. آنها را شکافته، نجوید یا خرد نکنید. کل قرص لوتیراستام را طبق دستورالعمل برای تعلیق پروژسترون مصرف کنید. آنها را شکافته، نجوید یا خرد نکنید.

برای مصرف قرص(های) لوتیراستام به صورت سوسپانسیون، از دست های خشک برای جدا کردن فویل از بسته بندی تاول استفاده کنید. سعی نکنید قرص ها را از داخل فویل فشار دهید.

فوراً تعداد قرص (هایی) را که پزشک به شما گفته است را خارج کنید و قرص را با جرعه ای مایع روی زبان خود قرار دهید. هنگامی که قرص به طور کامل گاباپنتین روی زبان شما حل شد، مخلوط را قورت دهید. قرص(ها) ممکن است حدود ۱۰ ثانیه طول بکشد تا حل شود.

دوکسپین چگونه باید استفاده شود؟

دوکسپین به صورت کپسول یا کنسانتره (مایع) خوراکی می آید. معمولاً یک تا سه بار در روز مصرف می شود و ممکن است با غذا یا بدون غذا مصرف شود.

سعی کنید دوکسپین را هر روز تقریباً در همان زمان(ها) مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید مزالازین و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. Doxepin را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید. از مصرف آن بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، مصرف نکنید.

دوکسپین کنسانتره (مایع خوراکی) همراه با قطره چکان مشخص شده برای اندازه گیری دوز است. از داروساز خود بخواهید نحوه استفاده از قطره چکان را به شما نشان دهد. کنسانتره را در ۴ اونس (۱۲۰ میلی لیتر) آب رقیق کنید. شیر کامل یا بدون چربی؛ یا آب پرتقال، گریپ فروت، گوجه فرنگی، آلو، یا آناناس درست قبل از مصرف. آن را با نوشابه های گازدار (نوشابه) مخلوط نکنید.

ممکن است چندین هفته یا بیشتر طول بکشد تا شما اثر کامل دوکسپین را احساس کنید. حتی فنتانیل اگر احساس خوبی دارید مصرف دوکسپین را ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف دوکسپین را قطع نکنید. پزشک احتمالاً می خواهد دوز شما را به تدریج کاهش دهد.

مزالازین به محل های التهاب تحویل داده شود بستگی دارد (۱۴). غلظت‌های بالا در روده بزرگ تنها زمانی فلوکونازول می‌تواند از طریق تجویز خوراکی به دست آید که ۵-ASA از جذب شدن در روده کوچک قبل از رسیدن به مکان‌های هدف درمانی محافظت شود. این را می توان با سنتز داروهای جانبی که از روده کوچک عبور می کنند و توسط آنزیم های باکتریایی موجود در روده بزرگ برای آزادسازی مزالازین جدا می شوند فاموتیدین انجام داد.

Sirdalud برای استفاده در کودکان کوچک در نظر گرفته نشده است زیرا می تواند منجر به توسعه نادرست عصبی-عضلانی شود.
مصرف قرص سیردالود بدون مشورت با متخصص زنان و اعصاب برای زنان باردار ممنوع است.

در صورت ارائه سایر دستورالعمل ها نیز مورفین باید تا پایان دوره سیردالود دنبال شود.

جایگزین های سیردالود

داروهایی با ترکیب شیمیایی مشابه و اثرات درمانی ممکن است به عنوان جایگزین برای یکدیگر استفاده شوند. برخی از داروهای جایگزین مناسب برای سیردالود در زیر ذکر شده است:

هر یک از این قرص ها را می توان به جای سیردالود استفاده کرد اما فقط در صورتی که متخصص مغز و اعصاب آن را تجویز کرده باشد.

کدام شرایط بهداشتی منع مصرف سیردلود هستند؟

بیمارانی که در حال حاضر فعال یا سابقه اختلالات کلیوی و کبدی دارند، نباید بدون مشورت با متخصص مغز و اعصاب و پزشک از سیردالود استفاده کنند.

آیا محدودیت های غذایی در ارتباط با مصرف سیردالود وجود دارد؟
بیمارانی که دوره سیردالود را می گذرانند باید بلافاصله قبل از مصرف دارو از خوردن یک وعده غذایی مملو از کالری ناسالم خودداری کنند. مشروبات الکلی در سیردالود اکیدا ممنوع است.
کاربامازپین همچنین می تواند بر سطوح خونی برخی از داروهای دیگر تأثیر بگذارد و باعث کاهش اثربخشی آنها یا افزایش عوارض جانبی شود.

کاربامازپین ممکن است باعث مشکلات خونی جدی یا قرص دیان راش پوستی یا واکنش آلرژیک شود. اگر تب، ضعف غیرمعمول، خونریزی، کبودی یا بثورات پوستی که باعث ایجاد تاول و لایه برداری می شود، با پزشک خود تماس بگیرید.

برخی از افراد هنگام مصرف داروی تشنج به خودکشی فکر می کنند. نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید. هر گونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید.

مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید، حتی اگر احساس خوبی دارید.

اگر باردار هستید، بدون نظر پزشک مصرف کاربامازپین را شروع یا قطع نکنید.
مروپنم باید قبل از استفاده با یک مایع (رقیق کننده) مخلوط شود. دستورالعمل های مصرف ارائه شده همراه با دارو را بخوانید و به دقت دنبال کنید. اگر همه دستورالعمل ها مفنامیک اسید را متوجه نشدید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

تزریق را فقط زمانی آماده کنید که آماده انجام آن هستید. سایر داروهای تزریقی را در همان کیسه IV یا لوله با مروپنم مخلوط نکنید. اگر دارو تغییر رنگ داده یا ذرات در آن وجود دارد، از آن استفاده نکنید. برای دریافت داروی جدید با داروساز خود تماس بگیرید.

آشنایی با قرص مادوپار

از این دارو برای تمام مدت زمان تجویز شده استفاده کنید، حتی اگر علائم شما به سرعت بهبود یابد. نادیده گرفتن دوزها می تواند خطر ابتلا به عفونت مقاوم به دارو را افزایش دهد. مروپنم عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نمی کند.

در نکسیوم صورت استفاده طولانی مدت از مروپنم، ممکن است به آزمایشات پزشکی مکرر نیاز داشته باشید.

ویال های باز نشده را در دمای اتاق خنک و به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.

به دیان دلیل مشخصات ایمنی پایین تر، داروهایی از این نوع، به عنوان مثال. سولفاسالازین در حال حاضر تنها نقش جزئی در درمان UC ایفا می کند (۸). مفاهیمی که در اکثر داروهایی که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از: آزاد شدن آهسته ثابت (وابسته به زمان) از طریق غشای اتیل سلولز یا آزادسازی وابسته به pH پس از انحلال Eudragit S (pH> 7) یا Eudragit L (pH> 6). پوشش زمانی که مقادیر pH آستانه در طول انتقال دستگاه گوارش مورفین فراتر رود (۵). فناوری MMX همچنین منجر به آزادسازی وابسته به pH می شود، اما علاوه بر این، دارو در ماتریکسی متشکل از اجزای چربی دوست و آب دوست (شکل ۱) تعبیه شده است (۱۵).

مزالازین اینکه آیا انحلال آهسته‌تر ۵-ASA در مایع روده با فواید درمانی مرتبط است یا خیر، هنوز مشخص نیست. این فرضیه در یک کارآزمایی بالینی کتوتیفن مورد آزمایش قرار گرفت که در آن MMX-مسالازین کارآمدتر از مزالازین آزادسازی وابسته به pH بود (۱۶). با این حال، دوز روزانه نوع MMX (4.8 گرم) به طور قابل ملاحظه ای بالاتر از شکل وابسته به pH (3.6 گرم) بود.

شکل ۱
انواع رایج فرمولاسیون ۵-آمینوسالیسیلات (مسالازین) که برای درمان کولیت اولسراتیو استفاده می شود. انتشار دارو از فرمولاسیون های وابسته به pH یا MMX با افزایش pH مجرا که معمولاً در ایلئوم انتهایی رخ می دهد، تحریک می شود. مزالازین دستگاه گوارش، دستگاه گوارش؛ MMX، چند ماتریسی.

این یک دیدگاه به طور گسترده پذیرفته شده است که فرمول های موجود داروهای ۵-ASA دارای ظرفیت بسیار مشابه، اگر نگوییم یکسان برای ایجاد گاباپنتین یا حفظ بهبودی در بیماران مبتلا به UC هستند. این را می توان از نتایج کلی کارآزمایی های بالینی با هر یک از انواع اصلی داروهای ۵-ASA، یعنی اشکال رهش ثابت و وابسته به pH نتیجه گرفت (۳،۴،۹).

مزالازین با این حال، تنها داده‌های بسیار محدودی از مقایسه‌های مستقیم وجود دارد، و ملاحظات کلی و شبیه‌سازی‌های آزمایشگاهی انتقال دستگاه گوارش نشان می‌دهد که ممکن است تفاوت‌های اساسی حداقل برای زیرگروه‌های خاصی از بیماران وجود داشته ولتارن باشد. مزالازین این امکان، که لزوماً در تضاد با اثربخشی کلی مشابه مشاهده شده فرمول‌های مختلف نیست، در بررسی حاضر، علاوه بر خلاصه‌ای از تحقیقات مربوطه، مورد بحث قرار گرفته است.

مادوپار در دوران بارداری نباید مصرف شود. در طول درمان با مادوپار، برای جلوگیری از باردار شدن، باید از پیشگیری موثر از بارداری استفاده کنید.
۵. شما در حال شیردهی هستید یا قصد شیر دادن دارید.

پزشک در مورد خطرات و مزایای مصرف Madopar در هنگام شیردهی صحبت خواهد کرد.
اگر هیچ یک از موارد فوق را به پزشک خود نگفته اید، قبل از شروع مصرف مادوپار به او اطلاع دهید.
زمانی که با غذاهای خاصی مصرف شود
زمانی که مادوپار همراه با یک وعده غذایی غنی از پروتئین (مثلاً گوشت) مصرف شود، ممکن است به خوبی معمول عمل نکند.
مصرف داروهای دیگر
اگر داروهای دیگری از جمله داروهایی را که بدون نسخه از داروخانه، سوپرمارکت یا فروشگاه مواد غذایی بهداشتی خریداری کرده اید، مصرف پرفنازین می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
برخی از داروها و مادوپار ممکن است با یکدیگر تداخل داشته باشند. این داروها عبارتند از:
داروهای سمپاتومیمیک مانند داروهای سرفه و سرماخوردگی حاوی افدرین یا سودوافدرین، آدرنالین، نورآدرنالین، ایزوپرنالین، دگزامفتامین، داروهای آسم، اپی پن
داروهای کاهش دهنده فشار خون مانند متوپرولول، آتنولول
سایر داروهای ضد پارکینسون مانند آنتی کولینرژیک ها، آمانتادین، سلژیلین، بروموکریپتین و آگونیست های دوپامین
داروهای حاوی آهن

آشنایی با قرص مزالازین

داروهایی برای تسکین حالت تهوع مانند متوکلوپرامید
برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری های روانی، کتوتیفن به ویژه فنوتیازین ها، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مشتقات بوتیروفنون مانند کلرپرومازین، فلوفنازین، پروکلروپرازین، تیوریدازین، تری فلوپرازین یا هالوپریدول

داروهای بیهوشی عمومی (داروهایی که شما را قبل از عمل می خوابانند)، به ویژه سیکلوپروپان و هالوتان. اگر می دانید که قرار است عمل کنید، باید ۲ تا ۳ روز قبل مادوپار را قطع کنید. ابتدا باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
مواد افیونی مانند مورفین، پتیدین، متادون و کدئین (ممکن است در برخی از داروهای مسکن سرفه و سرماخوردگی وجود داشته باشد)
آنتی اسیدها (داروهای سوزش سر دل، سوء هاضمه) نباید لوپرامید همزمان با Madopar HBS مصرف شوند، زیرا با ویژگی های رهش کنترل شده Madopar HBS تداخل دارند. آنتی اسیدها را می توان در ساعات دیگر روز مصرف کرد.
این داروها ممکن است تحت تأثیر مادوپار قرار گیرند یا بر عملکرد آن تأثیر بگذارند. ممکن است به مقادیر متفاوتی از داروهای خود نیاز داشته باشید یا ممکن است نیاز به مصرف داروهای مختلف داشته باشید.

سیردالود فقط برای مصرف خوراکی است و نباید از طریق دیگری وارد بدن شود.
بیماران باید سیردالود را فقط بر اساس دوز تجویز شده مصرف کنند. مصرف بیش از حد ممکن است عوارض جدی برای سلامتی ایجاد کند.
بیمارانی که سابقه میاستنی گراویس یا کمبود تون عضلانی دارند، نباید آمپول بی پریدین از این دارو استفاده کنند مگر اینکه متخصص مغز و اعصاب آن را تجویز کرده باشد.

پس از مخلوط کردن دارو، باید آن را در مدت زمان معینی مصرف کنید. این به رقیق کننده و نحوه نگهداری مخلوط (در دمای اتاق خنک یا در یخچال) بستگی دارد. دستورالعمل های مخلوط کردن و ذخیره سازی ارائه شده همراه با دارو را به دقت دنبال کنید. اگر سوالی دارید از داروساز خود بپرسید.

مروپنم فقط یکبار از سوزن و سرنگ استفاده کنید و سپس آنها را در ظرف ضد سوراخ “شارپس” قرار دهید. قوانین ایالتی یا محلی در مورد نحوه دور انداختن این ظرف را دنبال کنید. آن را دور از پرفنازین دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری کنید.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
در اسرع وقت از دارو استفاده کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، از دوز فراموش شده صرفنظر کنید. از دو دوز در یک زمان استفاده نکنید.

آشنایی با قرص کاربامازپین

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید یا با خط راهنمای Poison به شماره ۱-۸۰۰-۲۲۲-۱۲۲۲ تماس بگیرید.

هنگام استفاده از مروپنم از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟
تا زمانی که متوجه نشدید مروپنم چه تأثیری روی شما می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. آمپول پتیدین واکنش های شما ممکن است مختل شود.

داروهای آنتی بیوتیکی می توانند باعث اسهال شوند که ممکن است نشانه عفونت جدید باشد. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. از داروی ضد اسهال استفاده نکنید مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

عوارض جانبی مروپنم

اگر علائم یک واکنش آلرژیک (کهیر، تنفس دشوار، تورم در صورت یا گلو) یا یک واکنش شدید پوستی (تب، گلودرد، سوزش در چشم، درد پوست، بثورات پوستی قرمز یا دیفن هیدرامین بنفش) دارید، کمک فوری پزشکی کنید. پخش می شود و باعث ایجاد تاول و لایه برداری می شود).

قبل از مصرف این دارو
اگر سابقه سرکوب مغز استخوان دارید یا به کاربامازپین یا داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین، دزیپرامین، دوکسپین، ایمی پرامین یا نورتریپتیلین حساسیت دارید، نباید کاربامازپین مصرف کنید.

اگر در ۱۴ روز گذشته از مهارکننده های MAO استفاده کرده اید، از کاربامازپین استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده های MAO عبارتند از: فورازولیدون، ایزوکاربوکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین و ترانیل سیپرومین.

کاربامازپین ممکن است باعث ایجاد بثورات پوستی شدید یا تهدید کننده پاروکستین زندگی شود، به ویژه در افراد با اصل و نسب آسیایی. ممکن است پزشک قبل از شروع دارو آزمایش خون را برای تعیین خطر شما توصیه کند.

تیزانیدین یک شل کننده عضلانی کوتاه اثر است. این کار با مسدود کردن آمپول پتیدین تکانه های عصبی (احساس درد) که به مغز شما ارسال می شود، عمل می کند

پزشک یا داروساز شما اطلاعات بیشتری در مورد داروهایی که باید در حین مصرف مادوپار مراقب باشید یا از آنها اجتناب کنید، دارد.
اگر هیچ یک از موارد فوق را به پزشک خود نگفته اید، قبل از شروع مصرف مادوپار به او اطلاع دهید.
اگر در مورد هیچ یک از داروهای این لیست مطمئن نیستید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
نحوه مصرف مادوپار
تمام دستورالعمل هایی که پزشک یا داروساز به شما داده است را به دقت دنبال کنید.
این ممکن است با اطلاعات موجود در این بروشور متفاوت باشد.
چقدر مصرف کنیم
پزشک به شما خواهد گفت که روزانه چند قرص یا پروژسترون کپسول مادوپار مصرف کنید.
دوز به علائم فردی و پاسخ شما به دارو بستگی دارد. دوز مادوپار باید به دقت برای هر فرد تنظیم شود. اگر مادوپار را خیلی کم مصرف کنید ممکن است علائم شما کنترل نشود. اگر بیش از حد مادوپار مصرف کنید، ممکن است عوارض ناخواسته ای را تجربه کنید. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا بهترین دوز برای شما به دست آید.
به یاد داشته باشید که این فقط یک راهنما است. این کلوتریمازول راهنما را می توان برای کپسول یا قرص مادوپار استفاده کرد.

سیردالود برای درمان اسپاستیک با آرام کردن موقت تون عضلانی استفاده می شود.

سیردالود همچنین ممکن است مزالازین برای اهدافی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده استفاده شود.

هشدارها

تیزانیدین یک داروی کوتاه اثر است مادوپار که فقط برای فعالیت های روزانه که نیاز به تسکین اسپاسم عضلانی دارند باید مصرف شود.

اگر فلووکسامین (لووکس) یا سیپروفلوکساسین (سیپرو) نیز مصرف می کنید، نباید از تیزانیدین استفاده کنید.

از تیزانیدین در زمانی استفاده نکنید که برای تعادل سیردالود و حرکت ایمن در طول فعالیت های خاص به تون ماهیچه ای نیاز دارید. در برخی شرایط، ممکن است ایمنی بدنی شما در حالت کاهش تون عضلانی به خطر بیفتد.

جابه‌جایی بین قرص و کپسول، یا تغییر نحوه مصرف آن با توجه به غذا خوردن، می‌تواند باعث افزایش عوارض جانبی یا کاهش اثر درمانی شود. سیردالود دستورالعمل های پزشک کاربامازپین خود را به دقت دنبال کنید. پس از ایجاد هرگونه تغییر در نحوه مصرف تیزانیدین، در صورت امپرازول مشاهده هرگونه تغییر در نحوه عملکرد دارو یا افزایش عوارض جانبی، با پزشک خود تماس بگیرید.

دوز اولیه توصیه شده از تیزانیدین ۲ میلی گرم هر ۶ تا ۸ ساعت، حداکثر تا ۳ دوز در ۲۴ ساعت است. بیش از ۳۶ میلی گرم تیزانیدین در یک دوره ۲۴ ساعته مصرف نکنید. مصرف بیش از مروپنم حد این دارو می تواند به کبد شما آسیب برساند. سیردالود داروهای سرماخوردگی یا آلرژی، داروهای مسکن درد، قرص های خواب، سایر شل کننده های عضلانی و داروهای تشنج، افسردگی یا اضطراب می توانند به خواب آلودگی ناشی از تیزانیدین بیفزایند.

از نوشیدن الکل خودداری کنید. می تواند برخی از عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد.

همیشه کلاریترومایسین خود را دقیقاً همانطور که پزشک به امپرازول شما گفته است مصرف کنید. برچسب داروخانه روی داروی شما به شما می گوید که چه مقدار مصرف کنید، چند وقت یکبار آن را مصرف کنید و هر دستورالعمل خاصی را ارائه دهید.

اطلاعات خاصی در مورد استفاده در کودکان زیر ۱ سال وجود ندارد، بنابراین NEXIUM در این بیماران توصیه نمی شود.

نکسیوم را پس از تاریخ مصرف (انقضا) چاپ شده روی بسته یا اگر بسته بندی پاره شده یا علائم دستکاری نشان داد، مصرف نکنید.

اگر تاریخ انقضای آن تمام شده یا آسیب دیده است، آن را برای دفع به داروساز خود برگردانید.

قبل از اینکه شروع به مصرف کنید

اگر موارد زیر را دارید باید به پزشک خود اطلاع دهید:

حساسیت به هر دارو، غذا، رنگ یا مواد نورتریپتیلین نگهدارنده دیگر

هر گونه مشکل در کبد شما

مشکلات شدید کلیوی

هر شرایط پزشکی دیگر

پوکی استخوان تشخیص داده شده است

اگر تا به حال پس از درمان با دارویی مشابه نکسیوم که اسید معده را دیان کاهش می دهد، واکنش پوستی داشته اید.

اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید از نکسیوم استفاده نکنید مگر اینکه پزشکتان این را بگوید. از پزشک خود در مورد خطرات و فواید آن سوال کنید.

مشخص نیست که آیا مصرف NEXIUM در دوران بارداری برای شما بی خطر است یا خیر. ممکن است روی کودک شما تأثیر بگذارد.

در صورت شیردهی، مشخص نیست که آیا کودک شما می تواند نکسیوم را از شیر مادر دریافت کند یا خیر.

مصرف داروهای دیگر

اگر از داروهای زیر استفاده می کنید از نکسیوم استفاده نکنید:

آتازاناویر و نلفیناویر – داروهایی که برای داستینکس درمان عفونت های ویروسی مانند HIV استفاده می شوند.

سیلوستازول – دارویی که برای درمان لنگش متناوب استفاده می شود.

اگر داروی دیگری مصرف می کنید، از جمله داروهایی که پروژسترون بدون نسخه از داروخانه، سوپرمارکت یا فروشگاه مواد غذایی بهداشتی خود خریداری می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.

برخی از داروها ممکن است با نکسیوم تداخل داشته باشند. این شامل:

کتوکونازول، ایتراکونازول و ووریکونازول – داروهایی که برای درمان عفونت های قارچی استفاده می شوند
دیازپام – دارویی که برای درمان اضطراب و برخی شرایط دیگر استفاده می شود.

اگر از قرص کوئتیاپین استفاده می کنید، قرص را به طور کامل ببلعید – از تقسیم، خرد کردن یا جویدن خودداری کنید.

کوئتیاپین باید به طور منظم برای چند ولتارن هفته مصرف شود فیناستراید تا اینکه فواید کامل آن را احساس کنید. حتی اگر در ابتدا احساس بهتری نداشتید.

نباید مصرف این دارو را قطع کنید. مصرف این دارو را حتی پس از احساس بهبودی ادامه دهید تا از بازگشت علائم خود جلوگیری کنید.

با پزشک خود در مورد مدت زمان استفاده از این دارو مشورت کنید.

بدون مشورت با متخصص مراقبت های بهداشتی، مصرف داروهای متفورمین خود را قطع نکنید.

اگر مصرف/استفاده از کوئتیاپین را فراموش کردم چه باید بکنم؟

اگر مصرف یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است.

دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. سپس کوئتیاپین دوز بعدی را در زمان معمول خود گاباپنتین مصرف کنید. برای جبران دوز فراموش شده دو نوبت مصرف نکنید.

چه اقدامات احتیاطی باید انجام دهم؟

اگر:

شما به این دارو یا هر یک از ترکیبات دیگر این دارو حساسیت دارید

کوئتیاپین باردار هستید، قصد باردار شدن دارید یا در حال شیردهی هستید. اگر باردار هستید و/یا در دوران شیردهی هستید، پزشک در مورد فواید و عوارض جانبی بالقوه با شما صحبت کرده است و اگر سؤال یا نگرانی بیشتری دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

شما در حال مصرف هر داروی دیگری نکسیوم از جمله داروهای بدون نسخه، مکمل ها، طب سنتی چینی و داروهای گیاهی هستید. برخی از آنها ممکن است بر نحوه عملکرد این دارو تأثیر متوکاربامول بگذارند یا باعث تداخل دارویی جدی شوند.

شما دیابت دارید. کوئتیاپین ممکن است گاهی اوقات کنترل قند خون را در دیابت بدتر کند. معاینات منظم را با پزشک خود انجام دهید.

شما داشته اید یا داشته اید:

اختلالات خونی، ضربان قلب کلاریترومایسین نامنظم یا مشکلات قلبی؛ بیماری کلیه، کبد یا تیروئید، سرطان سینه، سکته مغزی
فشار خون بالا یا پایین، کلسترول/چربی بالا در خون، تشنج، بیماری آلزایمر (نوعی زوال عقل)
مهم

در برخی موارد، به ویژه در افراد جوان زیر ۲۵ سال، این دیفن هیدرامین دارو ممکن است باعث تغییرات زیر در وضعیت روانی فرد شود، به ویژه در چند هفته اول درمان یا در کوئتیاپین طول تغییر دوز:

افکار جدید یا بدتر آسیب رساندن به خود یا پایان دادن به زندگی

تشدید بی قراری، بی قراری، رفتار خشونت آمیز یا

سایر تغییرات در خلق و خو یا رفتار

لطفاً در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید کوئتیاپین یا اگر نمی توانید به تنهایی به دنبال درمان باشید، خانواده یا مراقب خود به پزشک اطلاع دهند.

بدون مشورت با پزشک خود مصرف این دارو را قطع نکنید.

توجه به این نکته ضروری است که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا او احساس می کند که شما از مصرف این دارو نسبت به خطرات احتمالی که ممکن است. کلیندامایسین ایجاد کند سود بیشتری می برید که احتمال بروز آن کم است و اکثر افراد این دارو را بدون هیچ گونه مصرفی مصرف می کنند. از این قبیل مشکلات

برخی از عوارض جانبی رایج کوئتیاپین چیست؟

عوارض ذکر شده عموماً تا ۱۰ درصد بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد.

احساس خستگی یا خواب آلودگی

اگر می توانید این دارو را در زمان دیگری از روز مصرف کنید، با پزشک خود مشورت کنید.

از رانندگی یا شرکت در فعالیت هایی که نیاز به تمرکز دارند اجتناب کنید

قبل از استفاده از قرص ولتارن با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دی سیکلومین خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که برای شما مناسب است.

اگر شکل خوراکی دیکلوفناک یا سایر NSAID ها معده شما را ناراحت می کند یا در معرض خطر عوارض جانبی هستید، ممکن است بتوانید به ژل تغییر دهید.

اکثر مطالعات نشان داده‌اند که ژل ولتارن می‌تواند درد را به خوبی شکل خوراکی کاهش دهد، اما خطر عوارض جانبی جدی با ژل بسیار کمتر است.

قرص ولتارن با خطر کمتری همراه است زیرا از طریق پوست متوکاربامول شما گذاشته و جذب می شود، در حالی که فرم خوراکی آن از کل بدن شما عبور می کند (سیستمیک).

استفاده از دیکلوفناک (ولتارن)

قرص ولتارن را برای استفاده OTC بر اساس نتایج مطالعات در مورد اثربخشی و ایمنی آن تأیید کرده است.

از آن زمان، مطالعات استفاده از ژل NSAID را به عنوان اولین درمان برای OA زانو و استئوآرتریت دست پشتیبانی کرده است.

این امر به ویژه برای افراد مسن یا افرادی که در معرض آسیب سفالکسین ناشی از اثرات NSAIDهای خوراکی مانند آسیب به کبد، کلیه ها و قلب قرار دارند، صادق است.

قبل از اینکه از قرص ولتارن به هر شکلی استفاده کنید، باید به ارائه دهنده خود در مورد سایر داروها یا مکمل هایی که مصرف می کنید اطلاع دهید. گاهی اوقات، مصرف ولتارن با مکمل دیگری می تواند مشکلاتی ایجاد کند.

در صورت مصرف یا استفاده از موارد زیر به ارائه دهنده خود بگویید:

نسخه ها
داروهای OTC
مکمل های غذایی
داروهای گیاهی
روغن ضروری

نحوه مصرف قرص کلاریترومایسین

زمان مصرف دوزها: دوزهای خود را هر روز در زمان های مشخصی مصرف کنید. سعی کنید دوزهای خود را در طول روز به طور مساوی تقسیم کنید. این کلیندامایسین باید در صبح و عصر باشد. می توانید کلاریترومایسین را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. قرص ها را با یک نوشیدنی آب ببلعید.

دوز فراموش شده: اگر فراموش کردید که دوز خود را در زمان صحیح مصرف کنید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. سعی کنید هر روز تعداد صحیح دوز مصرف کنید. برای جبران دوز فراموش شده، ۲ دوز را همزمان مصرف نکنید.

دوره را تمام کنید: کل دوره آنتی بیوتیک را به تعداد روزهایی که پزشک به شما گفته است مصرف کنید. حتی آتورواستاتین اگر احساس می کنید عفونت شما برطرف شده است، مصرف آن را قطع نکنید. اگر درمان خود را به موقع متوقف کنید، عفونت شما ممکن است عود کند.

مواردی که باید هنگام مصرف کلاریترومایسین در نظر بگیرید

کلاریترومایسین تداخل مستقیم با الکل ندارد. این بدان معنی است که اکثر مردم می توانند این نوشیدنی را در حین مصرف بدون هیچ مشکل جدی مصرف کنند. متوکاربامول با این حال، اگر کلاریترومایسین باعث ایجاد حالت تهوع در شما می شود، الکل مصرف نکنید زیرا باعث بدتر شدن احساس شما می شود.

اگر از قرص های ضد بارداری استفاده می کنید، معمولاً در صورت مصرف کلاریترومایسین نیازی به استفاده از روش های پیشگیری اضافی ندارید. اما اگر آنتی بیوتیک یا بیماری تحت درمان آنها باعث اسهال یا استفراغ شود که بیش از ۲۴ ساعت طول بکشد، جذب کتامین قرص های ضد بارداری ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. اگر این اتفاق افتاد، از پزشک یا داروساز خود در مورد پیشگیری از بارداری در چند روز آینده راهنمایی بخواهید.

عوارض جانبی احتمالی کلاریترومایسین
مانند همه داروها، کلاریترومایسین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اگرچه همه افراد دچار آن نمی شوند. اغلب با عادت کردن بدن به داروی جدید، عوارض جانبی بهبود می یابند.

عوارض جانبی چه کنم؟

حالت تهوع (احساس بیماری) یا استفراغ

کلاریترومایسین را همراه یا بعد از غذا مصرف کنید.

اگر کمتر از ۳۰ دقیقه پس از مصرف کلاریترومایسین بیمار (استفراغ) هستید، دوباره همان دوز را مصرف کنید. اما اگر بیمار هستید (استفراغ) و بیش از ۳۰ دقیقه از مصرف کلاریترومایسین گذشته سیتالوپرام است، نیازی به مصرف دوز دیگر ندارید. تا دوز معمولی بعدی صبر کنید.

اگر این موضوع شما را آزار می دهد به پزشک خود بگویید.

اسهال (آبریزش مدفوع)

سردرد

این باید بعد از چند روز برطرف شود.

برای جلوگیری از کم آبی مایعات زیادی مانند آب یا کدو حلوایی بنوشید.

اگر این عوارض شما را آزار می دهد به پزشک خود اطلاع دهید.

خارش واژن، درد یا ترشح (برفک)

از دست دادن شنوایی، صدای زنگ در گوش

به پزشک یا داروساز خود بگویید.

تغییر در طعم، درد دهان یا خشکی دهان

اگر این موضوع شما را آزار می دهد به پزشک خود بگویید.

برای اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی، جزوات اطلاعات مصرف کننده Medsafe را در زیر ببینید.

اگر از آتازاناویر یا سیلوستازول نیز استفاده می کنید از نکسیوم استفاده نکنید. لطفاً در صورت مصرف این داروها با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. این داروها تحت نوروبیون تأثیر نکسیوم قرار خواهند گرفت.
NEXIUM برای استفاده در کودکان کمتر از ۱ سال تایید نشده است.

برخی از تداخلات بین ولتارن و سایر داروها یا مکمل‌ها موضوع مهمی والپروات سدیم نیستند، اما برخی دیگر می‌توانند جدی باشند.

شما و ارائه دهنده تان می توانید در مورد خطرات و مزایای آن صحبت کنید و تصمیم بگیرید که آیا استفاده از قرص ولتارن برای شما ایده خوبی است یا خیر.

برخی از داروها هشدارهای جعبه سیاه دارند تا نشان دهند که خطر عوارض جانبی جدی در آنها وجود دارد.

مانند سایر NSAID ها، قرص ولتارن می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند و می تواند بدون هشدار ظاهر شود. اگر به مدت طولانی یا با دوزهای بالا از NSAID استفاده نیتروفورازون کرده باشید، ممکن است خطر شما بیشتر باشد.

قرص ولتارن دارای هشدارهای جعبه سیاه زیر است:

خطر بالای حوادث قلبی جدی یا حتی کشنده مانند حمله قلبی یا سکته مغزی برای بیمارانی که جراحی بای پس عروق کرونر (CABG) انجام داده اند استفاده نمی شود.

خطر فیناستراید بیشتر رویدادهای جدی گوارشی (GI) مانند خونریزی، زخم، و سوراخ شدن معده و روده در بیماران مسن با سابقه بیماری زخم معده و/یا خونریزی دستگاه گوارش

چرا قرص ولتارن هشدار جعبه سیاه دارند؟

ممکن است ارائه دهنده شما به شما بگوید که اصلا از قرص ولتارن استفاده نکنید. به عنوان مثال، شما نباید از Voltaren استفاده کنید:

اگر مشکل قلبی دارید یا در معرض خطر پروژسترون عوارض جانبی مانند حمله قلبی و سکته هستید.

اگر به این دارو یا سایر داروهای کمک کننده درد یا تب مانند آسپرین حساسیت دارید.

قبل یا بعد از جراحی قلب

در شرایط دیگر، ممکن است بتوانید از قرص ولتارن استفاده کنید تا زمانی که ابتدا با ارائه دهنده خود در مورد آن صحبت کنید. به عنوان مثال، ارائه دهنده شما می خواهد با شما در مورد Voltaren صحبت کند اگر:

مشکلات سیپروفلوکساسین یا عوارض جانبی جدی ناشی از مصرف داروهای ضد درد یا تب داشته اید. آیا در معرض خطر خونریزی در دستگاه گوارش خود هستید یا دچار مشکلات معده مانند سوزش سر دل هستید

حالت تهوع یا استفراغ

فنتانیل دارو را همراه یا بعد از غذا مصرف کنید

وعده های کوئتیاپین غذایی کوچک اما مکرر مصرف کنید و از غذاهای چرب یا تند پرهیز کنید

یبوست

آب بیشتری بنوشید (اگر رژیم غذایی محدود با مایعات نداشته باشید)، غذاهای پرفیبر بیشتری بخورید و به طور منظم ورزش کنید.

اگر به دارویی برای کمک به یبوست خود نیاز دارید، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید

اندانسترون سبکی سر (به ویژه در هنگام تغییر ناگهانی وضعیت بدن)

به آرامی از حالت نشسته یا دراز کشیده بلند شوید

دهان خشک

آدامس بدون قند بجوید، آب نبات های کوئتیاپین سفت بدون قند یا چیپس یخ بمکید، مرتباً جرعه آب بنوشید.

نی توئین – دارویی که برای درمان صرع یا فتق استفاده دی سیکلومین می شود.

برخی از داروها ممکن است با کابرگولین تداخل داشته باشند و بر نحوه عملکرد آن تأثیر بگذارند. فهرستی از این داروها در بخش ۳ آمده است. سفالکسین اگر داروهای دیگری مصرف کنم چه می شود؟ در CMI کامل

چگونه از داستینکس استفاده کنم؟

برای درمان هیپرپرولاکتینمی دوز اولیه توصیه شده نصف قرص دو بار در هفته است. پزشک شما معمولاً شما را با دوز کم شروع می کند و ممکن است به تدریج دوز شما را افزایش دهد.

برای جلوگیری از تولید شیر مادر، دوز توصیه شده دو قرص به صورت تک دوز در روز اول پس از زایمان است. دستورالعمل های بیشتر را می توان در دیکلوفناک بخش ۴ یافت. چگونه از Dostinex استفاده کنم؟ در CMI کامل

هنگام استفاده از داستینکس چه چیزهایی باید بدانم؟

کارهایی که باید انجام دهید. درخواست های پزشک خود را برای انجام داستینکس آزمایشات دنبال کنید و هر چیز غیرعادی مانند مشکل در تنفس، درد قفسه سینه یا تورم دست ها یا پاهای خود را به پزشک خود گزارش دهید.

تمام قرار ملاقات های پزشک خود را نگه دارید تا پیشرفت شما بررسی شود. اگر قصد دارید تری فلوپرازین داروی جدیدی را شروع کنید، به پزشک و داروساز خود یادآوری کنید که از داستینکس استفاده می کنید.

به سایر پزشکان، دندانپزشکان و داروسازانی که شما را درمان می کنند، بگویید که از این دارو استفاده می کنید.

برای جلوگیری از بارداری در طول و حداقل یک ماه پس از مصرف داستینکس از روش های دی سیکلومین مانع پیشگیری از بارداری استفاده کنید.

در صورت باردار شدن بلافاصله مصرف داستینکس را قطع کنید و با پزشک خود مشورت کنید.
کارهایی که نباید انجام دهید

از داستینکس برای درمان سایر شکایات پزشکی استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

تا زمانی که پزشک به شما توصیه نکرده است، مصرف دارو را قطع نکنید، حتی اگر احساس بهتری دارید.

داستینکس را به دیگران ندهید، حتی اگر آنها شرایطی مشابه شما داشته باشند.

رانندگی یا استفاده از ماشین آلات

مراقب رانندگی یا کار با ماشین آلات باشید تا زمانی که بدانید داستینکس چگونه روی شما تأثیر می گذارد.

مراقب داروی خود باشید.

داستینکس را تا زمان مصرف آن در ظرف خود نگه دارید.

داستینکس را در جای خشک و خنک که دمای آن کمتر از ۲۵ درجه پروژسترون سانتیگراد است نگهداری کنید.

برای اطلاعات بیشتر، به بخش ۵ مراجعه کنید. هنگام استفاده از داستینکس چه چیزهایی باید بدانم؟ در CMI کامل

آیا عوارض جانبی دارد؟
برخی از عوارض جانبی رایج عبارتند از: سرگیجه، غش، سردرد، حالت تهوع یا استفراغ، خواب آلودگی غیر معمول، درد شکمی یا سوزش سر دل یا درد در معده، یبوست، خونریزی بینی، ضعف یا خستگی، اختلال موقت بینایی، درد سینه، گرگرفتگی، راش یا مو ضرر – زیان. برای عوارض جانبی جدی تر و اطلاعات بیشتر، از جمله اینکه در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی چه باید کرد، به بخش ۶ مراجعه کنید. آیا عوارض جانبی وجود دارد؟ در CMI کامل

ماده (ها) فعال: کابرگولین (ca-ber-go-lean)

اطلاعات پزشکی مصرف کننده (CMI)

این جزوه اطلاعات مهمی در مورد استفاده از داستینکس ارائه می دهد. همچنین در صورت تمایل به اطلاعات بیشتر و یا هر گونه فاموتیدین نگرانی یا سؤال در مورد استفاده از داستینکس ، باید با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

از کجا می توان اطلاعات این بروشور را یافت:

۱. چرا از داستینکس استفاده می کنم؟

۲. قبل از استفاده از داستینکس چه چیزهایی باید بدانم؟

۳. اگر داروهای دیگری مصرف کنم چه می شود؟

۴. چگونه از داستینکس استفاده ال اس دی کنم؟

۵. هنگام استفاده از داستینکس چه چیزهایی باید بدانم؟

۶. آیا عوارض جانبی وجود دارد؟

۷. جزئیات محصول

چرا از داستینکس استفاده می کنم؟

داستینکس حاوی ماده فعال کابرگولین است.

داستینکس ممکن است توسط پزشک شما برای کاهش سطح هورمونی به نام پرولاکتین در بدن شما تجویز شود. اگر سطح پرولاکتین شما به تری فلوپرازین طور غیر طبیعی بالا باشد (هیپرپرولاکتینمی) ممکن است به داستینکس نیاز باشد.

پرولاکتین بالای غیر طبیعی ممکن است باعث تغییرات قاعدگی در زنان، ناتوانی جنسی در مردان و تغییرات پستان در هر دو جنس شود.

همچنین در صورتی که به دلایل پزشکی از شیردهی جلوگیری شود، می توان داستینکس را برای جلوگیری از تولید شیر در زنان پس از تولد تجویز کرد.

سیتالوپرام، کلومیپرامین و ایمی پرامین – داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده می شوند
مخمر سنت جان – یک داروی گیاهی که برای درمان اختلالات خلقی استفاده می شود.

کلاریترومایسین و ریفامپیسین – داروهایی که برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شوند. وارفارین و کلوپیدوگرل – داروهایی که برای جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می شوند.

دیگوکسین – دارویی که برای درمان بیماری های قلبی استفاده می شود.

متوترکسات – دارویی که برای درمان آرتریت و برخی از انواع سرطان پردنیزولون استفاده می شود.

نیتروفورازون برای درمان سوختگی هایی که عفونی شده اند استفاده می شود. همچنین برای درمان عفونت های پوستی ناشی از پیوند پوست استفاده می شود. با از بین بردن باکتری ها یا جلوگیری از رشد آنها عمل می کند.

نیتروفورازون ممکن است مستقیماً روی پوست اعمال شود یا روی یک گاز گازی قرار گیرد که پوست را بپوشاند.

نیتروفورازون فقط با تجویز تری هگزیفنیدیل

قبل از استفاده
در تصمیم گیری برای استفاده از یک دارو، خطرات مصرف دارو باید در مقابل فواید آن سنجیده شود. این تصمیمی است که شما و پزشکتان خواهید گرفت. برای این دارو موارد زیر باید در نظر گرفته شود:

آلرژی
اگر تا به حال هر گونه واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

کلیندامایسین همچنین اگر انواع دیگری از آلرژی دارید، مانند غذاها، رنگ ها، مواد نگهدارنده یا حیوانات، به متخصص مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.

اطفال
مطالعات روی این دارو فقط در بیماران بزرگسال انجام شده است و اطلاعات خاصی در مورد مقایسه مصرف نیتروفورازون در کودکان با استفاده در سایر گروه های سنی وجود ندارد.

سالمندان
بسیاری از داروها به طور خاص در افراد مسن مورد مطالعه قرار نگرفته اند. بنابراین، ممکن است مشخص نباشد که آیا آنها دقیقاً به همان روشی که در تئوفیلین جی بزرگسالان جوان تر عمل می کنند یا اینکه عوارض جانبی یا مشکلات متفاوتی را در افراد مسن ایجاد می کنند، کار می کنند. نیتروفورازون اطلاعات خاصی در مورد مقایسه استفاده از نیتروفورازون در سالمندان با استفاده در سایر گروه های سنی وجود ندارد.

تری فلوپرازین برای روشن شدن بیشتر اثرات TFP بر تکثیر سلولی سرطان پستان، سنجش تشکیل کلونی را انجام دادیم.

همانطور که در شکل 1c نشان داده شده است، تعداد متفورمین کلنی ها در سه رده سلولی پس از درمان TFP به روشی وابسته به غلظت کاهش یافت.

تری فلوئوپرازین روی هم رفته، این نتایج نشان داد که TFP دارای اثرات سیتوتوکسیک و سیتواستاتیک قوی بر روی سلول های TNBC است.

تری هگزیفنیدیل به عنوان یک آنتی کولینرژیک برای درمان لرزش، اسپاسم، سفتی و کنترل ضعیف عضلانی که در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون دیده می شود، استفاده می شود.[۱] همچنین می‌تواند برای پیشگیری یا درمان بیماری‌های عضلانی مشابه تئوفیلین جی مانند عوارض جانبی اکستراپیرامیدال (EPS)، که توسط داروهای ضد روان پریشی نسل اول مانند فلوفنازین، هالوپریدول و کلرپرومازین ایجاد می‌شوند، مفید باشد.

قرص دیان تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا که در آن Diane 35 و ژنریک های آن مجاز هستند، باید از آن پیروی کنند و اطمینان حاصل کنند که تمام اقدامات توافق شده کاهش خطر، از جمله تغییرات در اطلاعات تجویز کنندگان و بیماران، اجرا می شود.

قرص دیان ۳۵ و ژنریک های آن فقط باید برای درمان آکنه نالوکسان متوسط تا شدید (مربوط به حساسیت به هورمون هایی به نام آندروژن) یا هیرسوتیسم در زنان در سنین باروری استفاده شود.

با این حال، هنگامی که برای آکنه استفاده می شود، تنها در صورتی باید از آن ها استفاده کرد که سایر درمان ها، مانند درمان های اعمال شده روی پوست و آنتی بیوتیک ها، ناموفق باشند.

اگر از این داروها برای شرایط دیگر استفاده می کنید، باید یک قرار ملاقات غیر ال اس دی فوری با پزشک خود بگیرید تا درمان خود را بررسی کند.

قرص دیان قبل از صحبت با پزشک خود نباید مصرف این داروها را قطع کنید. دایان ۳۵ و ژنریک های آن به عنوان داروهای ضد بارداری هورمونی نیز عمل می کنند و متوقف کردن آنها به این معنی است که برای جلوگیری از بارداری ناخواسته باید از روش دیگری از پیشگیری از بارداری استفاده کنید.

همیشه باید بروشور بسته را مطالعه کنید و توجه داشته باشید که خطر لخته شدن خون با این داروها کم است.

خطر لخته شدن خون در رگ ها با این داروها ۱.۵ تا ۲ برابر بیشتر از داروهای ضد بارداری خوراکی ترکیبی (COCs) حاوی لوونورژسترل است و ممکن است مشابه خطر داروهای ضد اندانسترون بارداری حاوی ژستودن، دزوژسترل یا دروسپیرنون باشد.

قرص دیان باید توجه داشته باشید که عواملی وجود دارند که می توانند خطر لخته شدن خون در رگ های خونی را افزایش دهند.

مانند افزایش سن، سیگار کشیدن، چاقی و بی تحرکی طولانی مدت. شما باید فوراً علائم مربوطه را به پزشک خود گزارش دهید، مانند درد و تورم در پاها، یا تنگی نفس و درد شدید در قفسه سینه.

اگر سوالی دارید باید با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

تریمیپرامین آشنایی با قرص دیان

قرص دیان متخصصان مراقبت های بهداشتی باید این توصیه ها را هیوسین دنبال کنند:

قرص دیان ۳۵ و ژنریک های آن فقط باید برای درمان آکنه متوسط تا شدید مربوط به حساسیت آندروژن (با یا بدون سبوره) یا هیرسوتیسم در زنان در سنین باروری استفاده شود.

برای درمان آکنه، این داروها فقط باید پس از درمان موضعی یا درمان آنتی بیوتیکی سیستمیک استفاده شوند.

قرص دیان از آنجایی که دایان ۳۵ و ژنریک های آن به عنوان داروهای ضد بارداری هورمونی نیز عمل می کنند، نباید در ترکیب با سایر داروهای ضد بارداری هورمونی استفاده شوند.

قرص دیان قرص تری فلوئوپرازین

تری فلوئوپرازین کمیت در پانل سمت راست نشان داده شده است. داده ها به صورت میانگین ± SD بیان شد. از سه آزمایش (**P < 0.01؛ ***P < 0.001)؛ گروه درمان و گروه کنترل با آزمون t مقایسه شدند

ما اثرات TFP را بر روی زنده ماندن سلولی به ترتیب با استفاده از سه رده سلولی TNBC ارزیابی کردیم. قابلیت زنده ماندن با افزایش غلظت TFP و زمان درمان طولانی تر کاهش یافت (شکل 1b).

این نتایج نشان داد که TFP می تواند زنده ماندن سلول های TNBC را به روشی هیدروکسی زین وابسته به زمان و غلظت سرکوب کند.

اگرچه از سال ۱۹۴۹ در کارآزمایی‌های بالینی برای بررسی درمان بیماری پارکینسون مناسب بوده است، اما برای مدیریت انواع پارکینسونیسم (ایدیوپاتیک، پس از مغز و عروق و تصلب شرایین) در ژوئن ۲۰۰۳ توسط FDA تأیید شد. تری هگزیفنیدیل اغلب به عنوان یک درمان کمکی در درمان اشکال ذکر شده پارکینسونیسم با لوودوپا استفاده می شود.[۳]

در سال ۲۰۰۸، گزارش هایی منتشر شد مبنی بر اینکه پلیس و سربازان عراقی از تری هگزیفنیدیل برای مقاصد تفریحی و سایر داروهای تجویزی استفاده می کردند.

پزشک از شما می‌خواهد حتی پس از اینکه احساس بهبودی کردید، مصرف تری‌میپرامین را ادامه دهید. این برای جلوگیری از بازگشت افسردگی شما است. طبیعی است که یک دوره درمانی حدود شش ماه پس از کاهش علائم شما ادامه یابد.

مصرف تریمیپرامین را ادامه دهید مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری بدهد. توقف ناگهانی درمان گاهی اوقات می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی شود پنتوپرازول و پزشک از شما می‌خواهد که دوز مصرفی خود را به تدریج طی چند هفته کاهش دهید.

آیا تریمیپرامین می تواند مشکلاتی تری فلوئوپرازین کند؟

بیشتر داروها علاوه بر اثرات مفیدشان، می توانند عوارض جانبی ناخواسته ای ایجاد کنند، اگرچه همه آنها را تجربه کلیندامایسین نمی کنند.

جدول زیر حاوی برخی از رایج ترین موارد مرتبط با تریمی پرامین است. فهرست کاملی را در بروشور اطلاعات سازنده که همراه با داروی شما ارائه می شود، خواهید دید.

دیکلوفناک اثرات ناخواسته اغلب با سازگاری بدن شما با داروی جدید بهبود می یابند، اما اگر هر یک از موارد زیر ادامه یافت یا دردسرساز شد، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

بر اساس گزارش‌ها، این داروها مصرف می‌شدند زیرا به نظر می‌رسید پروژسترون که استرس رزمی را کاهش می‌دهند. اگرچه این می‌تواند دلیل اصلی استفاده در برخی از آنها باشد.

برخی از آن‌ها نیز به عنوان جایگزین یا نسخه قوی‌تر LSD توسط برخی از کاربران دیده می‌شوند. تری هگزیفنیدیل برای مدیریت دیستونی در بیماران مبتلا به فلج مغزی غیرقابل استفاده است.[۴]

نیتروفورازون مکانیسم عمل تری هگزیفنیدیل

مکانیسم دقیق عمل تری هگزیفنیدیل به خوبی درک نشده است. به نظر می رسد با مهار مستقیم تکانه های وابران بر روی سیستم عصبی پاراسمپاتیک عمل می کند.

ساختارهای عصب دهی شده توسط سیستم پاراسمپاتیک، مانند غدد بزاقی، چشم ها و عضلات صاف (مستقیم و غیرمستقیم)، حتی در دوزهای کمتر تحت تأثیر آتورواستاتین قرار می گیرند.

مهار مرکزی مستقیم مراکز حرکتی مغزی ممکن است با دوزهای بالاتر رخ دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که گیرنده‌های تحت تأثیر گیرنده‌های موسکارینی دوپامین و M1 هستند.[۵][۶]

فارماکوکینتیک تری هگزیفنیدیل

جذب: دارو به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود و شروع اثر ۶۰ دقیقه پس از مصرف خوراکی و حداکثر فعالیت آن پس از ۲ تا ۳ ساعت رخ می دهد.

توزیع: تری هگزیفنیدیل به غلظت بالایی در مغز دست می یابد که اگزازپام با جذب داخل لیزوزومی تسهیل می شود.

متابولیسم: تری هگزیفنیدیل با هیدروکسیلاسیون گروه های پردنیزولون آلی سیکلیک متابولیزه می شود. گردش خون انتروهپاتیک کم است.

دفع: نیمه عمر تخمین زده شده در بزرگسالان حدود ۵ تا ۱۰ ساعت است، اما برخی مطالعات نیمه عمر حذف را تا ۳۳ ساعت نشان می دهند.[۳]

تری هگزیفنیدیل به صورت قرص خوراکی ۲ میلی گرم و ۵ میلی گرم و به صورت محلول ۲ میلی گرم در ۵ میلی لیتر موجود است.[۷] دوز تری هگزیفنیدیل HCl در افراد مختلف متفاوت است و به صورت تجربی تعیین می شود.

اگر مصرف اگزازپام را متوقف کردید و علائمی مانند: حرکات غیرعادی ماهیچه‌ها، فعال یا پرحرف‌تر بودن، تغییرات ناگهانی و شدید در خلق و خو یا رفتار، گیجی، توهم، تشنج یا افکار خودکشی دارید، فوراً به پزشک کمک کنید.

پاروکستین یکی از داروهای SSRI است که میزان ۵-هیدروکسی تریپتامین (۵-HT) را در گیرنده های غشای پس سیناپسی افزایش می دهد و در نتیجه انزال را به تاخیر می اندازد. اگرچه توسط FDA تایید نشده است، اما از مزیت ترک تحصیل و هزینه کمتر، با اثرات تقریباً مشابه داپوکستین است [۱۲، ۱۳]. اخیراً، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کنترل‌شده (RCTs) با کیفیت بالا متعددی وجود داشته است که پاروکستین را با سایر گزینه‌های درمانی برای درمان PE مقایسه می‌کنند.

لینک مفید : پنتوپرازول

دپرسیون تنفسی: این می تواند در صورت مصرف بیش از حد یا در صورت سریع بودن سرعت تجویز اتفاق بیفتد.

واکنش های ظهور: چنین واکنش هایی شامل بی قراری یا گیجی در دوره نقاهت بعد از عمل است.

افزایش فشار داخل جمجمه: با توجه به این اثر، پزشکان باید هر فردی را که فشار داخل جمجمه بالایی دارد به دقت تحت نظر داشته باشند.

لینک مفید : آمپول پتیدین

آسیب کبدی: تجویز کتامین ممکن است باعث اختلال در عملکرد کبد شود.

نقص های شناختی یا فکری: برخی تحقیقات گزارش می دهند که این اثرات در کودکان رخ می دهد.

قبل از مصرف این دارو
اگر به اگزازپام حساسیت دارید یا بیماری روانی و روان پریشی دارید، نباید از این دارو استفاده کنید.

اگر تا به حال داشته اید به پزشک خود بگویید:

افسردگی، بیماری روانی، افکار خودکشی؛

اعتیاد به الکل یا مواد مخدر؛ یا

فشار خون پایین.

اگزازپام ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. از مصرف این دارو در سه ماهه اول بارداری خودداری کنید.

لینک مفید : متفورمین

اگر در دوران بارداری از اگزازپام استفاده می کنید، ممکن است کودک شما با علائم ترک تهدید کننده زندگی به دنیا بیاید و ممکن است برای چند هفته به درمان پزشکی نیاز داشته باشد.

از پزشک بپرسید که آیا شیردهی در حین استفاده از این دارو بی خطر است یا خیر.

برای استفاده توسط افراد کمتر از ۶ سال تایید نشده است.

چگونه باید اگزازپام مصرف کنم؟
دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید.

هرگز از اگزازپام در مقادیر بیشتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده استفاده نکنید. اگر احساس می‌کنید میل شدید به مصرف بیشتر اگزازپام دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

لینک مفید : سفالکسین

هرگز این دارو را با شخص دیگری، به ویژه فردی که سابقه اعتیاد به مواد مخدر دارد، به اشتراک نگذارید. سوء استفاده می تواند باعث اعتیاد، مصرف بیش از حد یا مرگ شود. دارو را در جایی نگهداری کنید که دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند. فروش یا واگذاری این دارو خلاف قانون است.

بدون مشورت با پزشک مصرف اگزازپام را قطع نکنید. اگر پس از مصرف طولانی مدت به طور ناگهانی مصرف دارو را متوقف کنید، ممکن است علائم ترک تهدید کننده زندگی داشته باشید.
از گرم شدن بیش از حد خودداری کنید. آمپول بی پریدین ممکن است باعث کاهش تعریق شود. این می تواند در هوای گرم یا با ورزش شدید منجر به گرمازدگی شود.

چگونه باید بیپریدن مصرف کنم؟

بیپریدن را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید. اگر این دستورالعمل ها را درک نمی کنید، از داروساز، پرستار یا پزشک خود بخواهید که آنها را برای شما توضیح دهد.

هر نوبت دارو را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید.

اگر معده شما را ناراحت می کند، بیپریدن را بعد از غذا مصرف کنید.

بیپریدن ممکن است یک یا چند بار در روز مصرف شود. حداکثر مقدار بیپریدنی که باید در هر روز مصرف شود، هشت قرص (۱۶ میلی گرم) است. دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید.

لینک مفید : تئوفیلین جی

بایپریدن را در دمای اتاق به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، آمپول بی پریدین نوبت فراموش شده را رها کنید و فقط دوز برنامه ریزی شده بعدی خود را مصرف کنید. از مصرف دوز این دارو خودداری کنید.

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

لینک مفید : دی سیکلومین

علائم مصرف بیش از حد بیپریدن شامل مردمک های بزرگ است. پوست گرم و خشک؛ صورت برافروخته؛ تب؛ دهان خشک؛ ضربان قلب سریع یا نامنظم؛ اضطراب؛ توهمات؛ گیجی؛ تحریک؛ بیش فعالی؛ از دست دادن هوشیاری؛ و تشنج

هنگام مصرف بیپریدن از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟

هنگام رانندگی، کار با ماشین آلات یا انجام سایر فعالیت های خطرناک احتیاط کنید. Biperiden ممکن است باعث سرگیجه یا تاری دید شود. اگر دچار سرگیجه یا تاری دید شدید، از این فعالیت ها خودداری کنید.

با احتیاط از الکل استفاده کنید. الکل ممکن است باعث افزایش خواب آلودگی و سرگیجه در حین مصرف بیپریدن شود.

لینک مفید : سفالکسین

از گرم شدن بیش از حد خودداری کنید. آمپول بی پریدین ممکن است باعث کاهش تعریق شود. این می تواند در هوای گرم یا با ورزش شدید منجر به گرمازدگی شود. سعی کنید تا حد امکان خنک باشید و مراقب علائم گرمازدگی مانند کاهش تعریق، حالت تهوع و سرگیجه باشید.

عوارض جانبی آمپول بی پریدین

اگر هر یک از عوارض جانبی جدی زیر را تجربه کردید، مصرف بیپریدن را متوقف کنید و به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید:

یک واکنش آلرژیک (سختی در تنفس، بسته شدن گلو، تورم لب، زبان یا صورت، یا کهیر)؛

تب غیر معمول؛

ضربان قلب سریع یا نامنظم؛

اضطراب، توهم، گیجی، بی قراری، بیش فعالی یا از دست دادن هوشیاری؛

لینک مفید : آزیترومایسین

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. داروی خود را در مکانی نگهداری کنید که هیچ کس نتواند از آن به طور نادرست استفاده کند.

اگر یک نوبت مصرف این دارو را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید یا با خط راهنمای Poison به شماره ۱-۸۰۰-۲۲۲-۱۲۲۲ تماس بگیرید. مصرف بیش از حد اگزازپام با الکل، داروهای مخدر، یا سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند یا تنفس شما را کند می کنند، می تواند کشنده باشد.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل خواب آلودگی، گیجی، ضعف عضلانی یا از دست دادن هوشیاری باشد.

هنگام مصرف اگزازپام از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟

الکل ننوشید. عوارض جانبی خطرناک یا مرگ ممکن است رخ دهد.

تا زمانی که بدانید اگزازپام چه تأثیری روی شما خواهد گذاشت از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. سرگیجه یا خواب آلودگی می تواند باعث افتادن، تصادف یا صدمات شدید شود.

با این حال، کتامین تنها زمانی بی خطر است که فرد دارویی را که پزشک برای یک هدف خاص تجویز کرده است مصرف کند.

کتامین دارای خطرات زیر است

بی ثباتی عملکرد قلب و عروق خونی: این ممکن است شامل افزایش موقت فشار خون و ضربان قلب یا کاهش فشار خون و ضربان قلب باشد. ریتم غیر طبیعی قلب نیز ممکن است رخ دهد.

پاروکستین همراه با تادالافیل یا رفتار درمانی موثرتر از پاروکستین به تنهایی بود (همه ۰.۰۵ p ). اگرچه عوارض جانبی در گروه ترکیبی بیشتر از گروه پاروکستین به تنهایی بود، اما شایع ترین عوارض جانبی مانند تهوع، درد عضلانی، تپش قلب و برافروختگی خفیف و قابل تحمل بود.

محدودیت‌های اصلی این مرور سیستماتیک و متاآنالیز، تعاریف مختلف PE و زمان‌های کوتاه پیگیری بود.

نتیجه گیری
با توجه به این بررسی سیستماتیک و متاآنالیز، پاروکستین اثربخشی بهتری نسبت به دارونما، فلوکستین و اسیتالوپرام در درمان PE با عوارض جانبی قابل تحمل ارائه کرد. گروه ترکیبی اثربخشی بهتری نسبت به گروه پاروکستین به تنهایی داشت.

لینک مفید : لوراتادین

گزارش های بررسی همتایان
زمینه
انزال زودرس (PE) به عنوان یکی از شایع ترین بیماری های اختلال عملکرد جنسی شناخته شده است که تقریباً ۲۰ تا ۳۰ درصد مردان را تحت تأثیر قرار می دهد [۱]. ثابت شده است که PE می تواند بر کیفیت مقاربت تأثیر بگذارد و در نتیجه پریشانی و اضطراب و حتی بر روابط بین شرکا تأثیر بگذارد [۲]. در حالی که علت PE بحث برانگیز است، به طور فزاینده ای تشخیص داده می شود.

لینک مفید : امپرازول

پاروکستین که مشکلات روانی [۳،۴،۵]، اختلالات جسمی و/یا اختلالات عصبی زیستی، و پلی مورفیسم های ناقل سروتونین یا محرک های آن اغلب در یک فرد مشابه اتفاق می افتد. با این حال، سایر عوامل اتیولوژیک بالقوه [۶،۷،۸،۹،۱۰]، از جمله افسردگی، اختلال نعوظ، سندرم متابولیک، پروستاتیت مزمن و اختلال عملکرد تیروئید، به طور قطع به عنوان عامل در PE ثابت شده اند.

طبق دستورالعمل‌های جدید انجمن بین‌المللی پزشکی جنسی (ISSM) [11]، PE به این صورت تعریف می‌شود: «انزال که همیشه پس از کمتر از ۱ دقیقه دخول واژینال از اولین تجربه جنسی (PE مادام العمر) یا از نظر بالینی مهم و آزاردهنده رخ می‌دهد.

لینک مفید : اس امپرازول

پاروکستینکاهش زمان تأخیر، اغلب ≤۳ دقیقه (PE اکتسابی)، و ناتوانی در به تاخیر انداختن انزال در تمام یا تقریباً تمام دخولات واژن، و پیامدهای شخصی منفی، مانند پریشانی، ناامیدی و/یا اجتناب از صمیمیت جنسی. بنابراین، ما از زمان نهفتگی انزال داخل واژن (IELT) برای ارزیابی نقطه پایانی PE استفاده می کنیم.

در چند دهه گذشته، بسیاری از درمان‌های ممکن توسط آندرولوژیست‌ها مورد بررسی قرار گرفته‌اند، مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، بی‌حس کننده‌های موضعی، داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای، PDE5Is، مسدودکننده‌های گیرنده α و جراحی. اگرچه، گزارش شده است که بسیاری از آنها برای PE با عوارض جانبی قابل تحمل مفید هستند، اما هیچ یک از آنها به جز داپوکستین توسط FDA (سازمان غذا و دارو) تایید نشده است.

واکنش غیرمعمول یا آلرژیک به پرفنازین، سایر داروها، غذاها، رنگ‌ها یا مواد نگهدارنده
باردار یا تلاش برای باردار شدن
شیر دادن

چگونه باید از پرفنازین استفاده کنم؟

این دارو را به صورت خوراکی با یک لیوان آب مصرف کنید. دستورالعمل روی برچسب نسخه را دنبال کنید. داروهای خود را با فاصله های زمانی منظم بخورید. داروهای خود را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید.

پرفنازیندر مورد استفاده از این دارو در کودکان با تیم مراقبت خود صحبت کنید. در حالی که این دارو ممکن است برای کودکان زیر ۱۲ سال برای شرایط خاص تجویز شود، اقدامات احتیاطی اعمال می شود.

لینک مفید : برم هگزین

مصرف بیش از حد: اگر فکر می کنید بیش از حد از این دارو مصرف کرده اید، فوراً با مرکز کنترل مسمومیت یا اورژانس تماس بگیرید.

توجه: این دارو فقط برای شما است. این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید.

اگر یک دوز را فراموش کنم چه؟

پرفنازین اگر یک نوبت را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، فقط آن دوز را مصرف کنید. از مصرف دوز یا دوز اضافی خودداری کنید.

لینک مفید : هیوسین

چه چیزی ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد؟

این دارو را با هیچ یک از موارد زیر مصرف نکنید:

پرفنازین آنتی هیستامین برای آلرژی، سرفه و سرماخوردگی

آتروپین

لینک مفید : فیناستراید

داروهای خاص برای اضطراب یا خواب

پرفنازین همچنین اگر سیگار می‌کشید، مشروبات الکلی می‌نوشید یا از مواد غیرقانونی استفاده می‌کنید، به آنها بگویید. بعضی آیتمها ممکن است با داروی شما تداخل داشته باشند.

داروهایی که عضلات را برای جراحی شل می کنند

چه کسانی نباید بیپریدن مصرف کنند؟

اگر شما نمی توانید بیپریدن مصرف کنید

تا به حال به آن واکنش آلرژیک داشته اند،

مبتلا به گلوکوم با زاویه باریک،

یک انسداد در روده یا عارضه ای از بیماری روده معروف به مگاکولون دارید. یا

مبتلا به میاستنی گراویس

لینک مفید : امپرازول

قبل از مصرف اگزازپام این دارو، در صورت داشتن این دارو به پزشک خود اطلاع دهید

بزرگ شدن پروستات بی پریدین یا مشکل در ادرار کردن،

صرع یا سایر اختلالات تشنجی،

بیماری قلبی یا ضربان کتامین قلب نامنظم،

افسردگی یا هر بیماری روانی دیگر، یا

لینک مفید : هیدروکسی پاروکستین زین

بیماری کلیوی یا کبدی

در صورت داشتن هر پرفنازین یک از شرایط ذکر شده در بالا، ممکن است در طول درمان به دوز کمتر یا نظارت ویژه نیاز داشته باشید.

آمپول بی پریدین در رده C بارداری FDA قرار دارد. این بدان معناست که مشخص نیست که آیا به جنین متولد نشده آسیب می رساند یا خیر. اگر باردار هستید بدون مشورت با پزشک خود بیپریدن مصرف نکنید.

لینک مفید : کتوتیفن

همچنین مشخص نیست که آیا بیپریدن به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. اگر به نوزادی شیر می دهید، بدون مشورت با پزشک، بیپریدن مصرف نکنید.

لینک مفید : سفتریاکسون

گاباپنتین با تغییر روشی که بدن درد را حس می کند، درد PHN را تسکین می دهد. دقیقاً مشخص نیست که گاباپنتین چگونه برای درمان سندرم پای بیقرار عمل می کند.

آشنایی بیشتر با قرص گاباپنتین

گاباپنتین به صورت کپسول، قرص، قرص طولانی رهش (طولانی اثر) و محلول خوراکی (مایع) خوراکی عرضه می شود.

کپسول ها، قرص ها و محلول خوراکی گاباپنتین معمولاً با یک لیوان پر آب (۸ اونس [۲۴۰ میلی لیتر])، همراه یا بدون غذا، سه بار در روز مصرف می شوند.

گاباپنتین ۱۰۰ برای چیست ؟ این داروها باید در زمان های مساوی در طول روز و شب مصرف شوند. بین دوزها نباید بیش از ۱۲ ساعت فاصله باشد.

لینک مفید : تریامسینولون

قرص طولانی رهش (Horizant) با غذا یک بار در روز حدود ساعت ۵ بعد از ظهر مصرف می شود. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد.

گاباپنتین را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. کمتر یا بیشتر از آن مصرف نکنید یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است مصرف نکنید.

لینک مفید : مفنامیک اسید

مصرف سیپروفلوکساسین ممکن است ضعف عضلانی را در افراد مبتلا به میاستنی گراویس (اختلال سیستم عصبی که باعث ضعف عضلانی می‌شود) بدتر کند و باعث دشواری شدید تنفس یا مرگ شود. در صورت ابتلا به میاستنی گراویس به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک به شما بگوید که سیپروفلوکساسین مصرف نکنید.

اگر میاستنی گراویس دارید و پزشک به شما گفته است که باید سیپروفلوکساسین مصرف کنید، اگر در طول درمان دچار ضعف عضلانی یا مشکل در تنفس شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

در مورد خطرات مصرف سیپروفلوکساسین با پزشک خود صحبت کنید.

هنگامی که درمان با سیپروفلوکساسین را شروع می کنید، پزشک یا داروساز شما برگه اطلاعات بیمار سازنده (راهنمای دارو) را به شما می دهد. اطلاعات را با دقت بخوانید و اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

لینک مفید : سفالکسین

همچنین می توانید برای دریافت راهنمای دارو به وب سایت سازمان غذا و دارو (FDA) یا وب سایت سازنده مراجعه کنید.

آشنایی بیشتر با قرص سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین برای درمان یا پیشگیری از برخی عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها مانند ذات‌الریه استفاده می‌شود. سوزاک (یک بیماری مقاربتی)؛ تب حصبه (یک عفونت جدی که در کشورهای در حال توسعه رایج است)؛ اسهال عفونی (عفونتی که باعث اسهال شدید می شود)؛ و عفونت های پوست، استخوان، مفاصل، شکم (ناحیه معده) و پروستات (غده تولید مثل مردان)، سیپروفلوکساسین همچنین برای درمان یا پیشگیری از طاعون (عفونت جدی که ممکن است عمداً به عنوان بخشی از یک حمله بیوترور منتشر شود) استفاده می شود.

لینک مفید : هیدروکسی زین

و سیاه زخم استنشاقی (عفونتی جدی که ممکن است توسط میکروب سیاه زخم در هوا به طور عمدی به عنوان بخشی از یک حمله بیوترور منتشر شود). سیپروفلوکساسین ممکن است برای درمان برونشیت، عفونت‌های سینوسی یا عفونت‌های دستگاه ادراری نیز استفاده شود، اما اگر گزینه‌های درمانی دیگری وجود دارد، نباید برای برونشیت و عفونت‌های سینوسی یا انواع خاصی از عفونت‌های دستگاه ادراری استفاده شود.

قرص سیپروفلوکساسین طولانی رهش (طولانی اثر) برای درمان عفونت کلیه و مجاری ادراری استفاده می شود. با این حال، برخی از انواع عفونت های دستگاه ادراری تنها در صورتی باید با قرص های سیپروفلوکساسین درمان شوند که گزینه های درمانی دیگری در دسترس نباشد.

قرص های گاباپنتین با رهش طولانی را نمی توان جایگزین نوع دیگری از فرآورده گاباپنتین کرد. مطمئن شوید که فقط نوع گاباپنتینی را که توسط پزشک تجویز شده است دریافت می کنید. اگر در مورد نوع گاباپنتین به شما سوالی دارید از داروساز خود بپرسید.

لینک مفید : اس امپرازول

قرص های طولانی رهش را به طور کامل ببلعید. آنها را نبرید، نجوید یا خرد نکنید.

گاباپنتین چیست : اگر پزشک به شما گفته است که نصف یک قرص معمولی را به عنوان بخشی از دوز مصرفی خود مصرف کنید.

لینک مفید : متفورمین

قرص را با پتیدین دقت بر روی علامت امتیاز تقسیم کنید. از نصف قرص دیگر به عنوان بخشی از دوز بعدی خود استفاده کنید. نیم قرص هایی را که استفاده نکرده اید به درستی در طی چند روز پس از شکستن آنها دور بریزید.

اگر برای کنترل تشنج یا PHN از گاباپنتین استفاده می کنید، احتمالاً پزشک شما را با دوز پایین گاباپنتین شروع می کند و به تدریج دوز شما را در صورت نیاز برای درمان بیماری افزایش می دهد. اگر برای درمان PHN از گاباپنتین استفاده می کنید، اگر علائم شما در طول درمان بهبود نیافت، به پزشک خود اطلاع دهید.

لینک فنتانیل مفید : دی سیکلومین

گاباپنتین ممکن است به کنترل وضعیت شما کمک کند اما آن را درمان نمی کند. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف گاباپنتین ادامه دهید.

بدون مشورت با پزشک، مصرف گاباپنتین را قطع نکنید، حتی اگر عوارض جانبی مانند تغییرات غیرعادی در رفتار یا خلق و خوی خود را تجربه کنید.

لینک مفید : امپرازول

اگر به طور ناگهانی مصرف قرص، کپسول یا محلول خوراکی گاباپنتین را قطع کنید، ممکن است علائم ترک مانند اضطراب، مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب، حالت تهوع، درد و تعریق را تجربه کنید.

قرص گاباپنتین ۳۰۰ برای چیست ؟ اگر برای درمان تشنج از گاباپنتین استفاده می کنید و به طور ناگهانی مصرف دارو را قطع می کنید، ممکن است بیشتر دچار تشنج شوید. پزشک ممکن است دوز شما را به تدریج در طی حداقل یک هفته کاهش دهد.

لینک مفید : تریامسینولون

پزشک یا داروساز شما برگه اطلاعات بیمار سازنده (راهنمای دارو) را هنگام شروع درمان با گاباپنتین و هر بار که نسخه خود را دوباره پر می کنید، به شما می دهد. اطلاعات را با دقت بخوانید و اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

همچنین می توانید برای دریافت راهنمای دارو به وب سایت سازمان غذا و دارو (FDA) یا وب سایت سازنده مراجعه کنید.

کاربردهای دیگر این دارو گاباپنتین

همچنین گاهی اوقات برای تسکین درد نوروپاتی دیابتی (بی حسی یا سوزن سوزن شدن به دلیل آسیب عصبی در افرادی که دیابت دارند) و برای درمان و پیشگیری از گرگرفتگی (احساس شدید ناگهانی گرما و تعریق) در زنانی که تحت درمان هستند استفاده می شود.

مصرف سیپروفلوکساسین ممکن است باعث تغییراتی در حس و آسیب عصبی شود که ممکن است حتی پس از قطع مصرف سیپروفلوکساسین از بین نرود. این آسیب ممکن است بلافاصله پس از شروع مصرف سیپروفلوکساسین رخ دهد. اگر تا به حال نوروپاتی محیطی داشته اید (نوعی آسیب عصبی که باعث گزگز، بی حسی و درد در دست ها و پاها می شود) به پزشک خود اطلاع دهید.

لینک مفید : لوپرامید

اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، مصرف سیپروفلوکساسین را قطع کنید و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید: بی حسی، سوزن سوزن شدن، درد، سوزش یا ضعف در بازوها یا پاها. یا تغییر در توانایی شما برای احساس لمس سبک، لرزش، درد، گرما یا سرما.

مصرف سیپروفلوکساسین ممکن است بر مغز یا سیستم عصبی شما تأثیر بگذارد و عوارض جانبی جدی ایجاد کند. این می تواند پس از اولین دوز سیپروفلوکساسین رخ دهد. اگر دچار تشنج، صرع، تصلب شرایین مغزی (تنگ شدن رگ های خونی در داخل یا نزدیک مغز می شود که می تواند منجر به سکته مغزی یا سکته کوچک شود)، سکته مغزی، تغییر ساختار مغز یا بیماری کلیوی، به پزشک خود اطلاع دهید.

لینک مفید : سفتریاکسون

اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، مصرف سیپروفلوکساسین را قطع کنید و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید: تشنج. لرزش؛ سرگیجه؛ سبکی سر؛ سردردهایی که از بین نمی روند (با یا بدون تاری دید)؛ مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب؛ کابوس ها؛ عدم اعتماد به دیگران یا احساس اینکه دیگران می خواهند به شما صدمه بزنند.

توهمات (دیدن چیزهایی یا شنیدن صداهایی که وجود ندارند)؛ افکار یا اعمالی که در جهت صدمه زدن یا کشتن خود هستند. احساس بی قراری، مضطرب، عصبی، افسردگی، تغییرات حافظه، یا گیجی، یا سایر تغییرات در خلق و خو یا رفتار شما.

سیپروفلوکساسین در دسته ای از آنتی بیوتیک ها به نام فلوروکینولون ها قرار دارد. با از بین بردن باکتری هایی که باعث عفونت می شوند عمل می کند.

لینک مفید : دی سیکلومین

آنتی بیوتیک هایی مانند سیپروفلوکساسین برای سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت های ویروسی موثر نیستند. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در مواقعی که نیازی به آن‌ها نیست، خطر ابتلا به عفونتی را که بعداً در مقابل آنتی‌بیوتیک مقاومت می‌کند، افزایش می‌دهد.

این دارو چگونه باید استفاده شود؟
سیپروفلوکساسین به صورت قرص، سوسپانسیون (مایع) و قرص طولانی رهش برای مصرف خوراکی با یا بدون غذا عرضه می شود. قرص ها و سوسپانسیون معمولاً دو بار در روز و قرص های طولانی رهش معمولاً یک بار در روز مصرف می شوند. هنگامی که برای درمان سوزاک استفاده می شود، قرص ها و سوسپانسیون ممکن است به صورت یک دوز تجویز شوند. سیپروفلوکساسین را تقریباً در زمان(های) یکسانی هر روز مصرف کنید. طول درمان شما بستگی به نوع عفونت شما دارد.

نالوکسان بیشتر از قبل توسط افسران پلیس، تکنسین های فوریت های پزشکی و امدادگران غیر اورژانسی استفاده می شود.

در اکثر ایالات، افرادی که در معرض خطر هستند یا افرادی را می شناسند که در معرض خطر مصرف بیش از حد مواد افیونی هستند.

لینک مفید : شربت تریاک

می توانند در مورد نحوه دادن نالوکسان آموزش ببینند. خانواده ها می توانند از داروساز یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسند که چگونه از دستگاه ها استفاده کنند.

هنگام دادن نالوکسان چه اقدامات احتیاطی لازم است؟
نالوکسان برای معکوس کردن مصرف بیش از حد مواد افیونی در بدن تنها برای ۳۰ تا ۹۰ دقیقه عمل می کند. اما بسیاری از مواد افیونی بیش از این مدت در بدن باقی می مانند.

به همین دلیل، ممکن است پس از از بین رفتن دوز نالوکسان، فرد همچنان اثرات مصرف بیش از حد را تجربه کند. همچنین، برخی از مواد افیونی قوی‌تر هستند و ممکن است به دوزهای متعدد نالوکسان نیاز داشته باشند. بنابراین، یکی از مهم ترین اقداماتی که باید انجام دهید.

لینک مفید : سلکوکسیب

تماس با ۹۱۱ است تا فرد بتواند فوراً تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرد. NIDA از تحقیقات برای فرمولاسیون های قوی تر برای استفاده با مواد افیونی قوی مانند فنتانیل حمایت می کند.

افرادی که به آنها نالوکسان داده می شود باید به طور مداوم تا رسیدن مراقبت های اورژانسی تحت نظر باشند. آنها باید ۲ ساعت دیگر پس از آخرین دوز نالوکسان تحت نظر باشند تا مطمئن شوید که تنفس کند یا متوقف نمی شود.

لینک مفید : سیتالوپرام

افراد مبتلا به وابستگی فیزیکی به مواد افیونی ممکن است در عرض چند دقیقه پس از مصرف نالوکسان علائم ترک داشته باشند. علائم ترک ممکن است شامل سردرد، تغییرات فشار خون، ضربان قلب سریع، تعریق، حالت تهوع، استفراغ و لرزش باشد.

اگرچه این ناراحت کننده است، اما معمولاً تهدید کننده زندگی نیست. خطر مرگ برای افرادی که بیش از حد مواد افیونی مصرف می کنند، بدتر از خطر واکنش بد به نالوکسان است. پزشکان در اتاق های اورژانس در حال آموزش هستند.

لینک مفید : کلومیپرامین

تا پس از معکوس شدن مصرف بیش از حد مواد افیونی، به بیماران امداد فوری و ارجاع به درمان اختلال مصرف مواد افیونی با داروهای موثر ارائه دهند. NIDA ابزارهایی را برای پزشکان اورژانس در اینجا ارائه می دهد.

عوارض جانبی نالوکسان نادر است، اما افراد ممکن است واکنش های آلرژیک به این دارو داشته باشند. به طور کلی، نالوکسان یک داروی بی خطر است.

لینک مفید : لوراتادین

دسته بندی های بارداری
پاسخ: به طور فنتانیل کلی قابل قبول است. مطالعات کنترل شده در زنان باردار شواهدی از خطر جنینی نشان نمی دهد.

ب: ممکن است قابل قبول باشد. یا مطالعات حیوانی هیچ خطری را نشان نمی دهد اما مطالعات انسانی در دسترس نیست یا مطالعات حیوانی خطرات جزئی را نشان می دهد و مطالعات انسانی انجام شده و هیچ خطری را نشان نمی دهد.

ج: در صورتی که فواید آن بیشتر از خطرات باشد، با احتیاط مصرف شود. مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که مطالعات خطر و انسانی فنتانیل در دسترس نیست یا مطالعات حیوانی و انسانی انجام نشده است.

د: در مواقع اضطراری تهدید کننده زندگی زمانی که داروی ایمن تری در دسترس نیست استفاده شود. شواهد مثبت از خطر جنین انسان

X: در بارداری استفاده نشود. خطرات درگیر بیشتر از مزایای بالقوه است. جایگزین های امن تر وجود دارد.

لینک مفید : کلومیپرامین

آمیودارون
آمیودارون با تأثیر بر متابولیسم آنزیم CYP3A4 کبدی/روده ای، سطح یا اثر فنتانیل را افزایش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید.

اگر تجویز همزمان مهارکننده‌های CYP3A4 با فنتانیل ضروری است، بیماران را از نظر دپرسیون تنفسی و آرام‌بخشی در فواصل زمانی مکرر تحت نظر بگیرید و تا زمانی که اثرات دارویی پایدار حاصل شود، دوز فنتانیل را تنظیم کنید.

آموباربیتال
فنتانیل، آموباربیتال. هر یک از این دو با هم افزایی فارماکودینامیک اثرات دیگری را افزایش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید. مصرف همزمان با سایر داروهای مضعف CNS، مانند شل کننده های عضلات اسکلتی، ممکن است باعث افسردگی تنفسی، افت فشار خون، آرامبخشی عمیق، کما و/یا مرگ شود.

لینک مفید : کلوتریمازول

کاهش دوز هر یک یا هر دو دارو را در نظر بگیرید تا از عوارض جانبی جدی جلوگیری کنید. افت فشار خون، افسردگی تنفسی و آرامبخشی عمیق را کنترل کنید.

پتیدین برای بی دردی حین و بعد از عمل موثر است و به عنوان پیش دارو استفاده می شود. در درد حاد، پتیدین روی گیرنده های مواد افیونی برای مهار تکانه های ایجاد کننده درد در فیبرهای آوران Ad و C عمل می کند.

آشنایی با قرص پتیدین

در دوزهای معادل ضددرد، انقباض عضلات صاف کمتری در مجاری صفراوی و افزایش کمتری در فشار مجرای صفراوی مشترک نسبت به مورفین ایجاد می‌کند. همچنین باعث احتباس ادرار و یبوست کمتری نسبت به مورفین می‌شود.

جایگزین های پتیدین برای درد حاد
برای حالت های درد حاد تعدادی جایگزین وجود دارد از جمله سایر مسکن های مخدر، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، مسکن های ساده، تکنیک های بی حسی منطقه ای و تکنیک های داخل نخاعی (تزریق داخل نخاعی و اپیدورال).

فنتانیل، سافینامید. هر کدام سمیت دیگری را با سطح سروتونین افزایش می دهد. منع مصرف دارد. مصرف همزمان می تواند منجر به سندرم سروتونین تهدید کننده زندگی شود.

لینک مفید : فاموتیدین

سلژیلین
سلژیلین سمیت فنتانیل را توسط سایرین افزایش می دهد (به نظر مراجعه کنید). منع مصرف دارد. نظر: از فنتانیل در بیمارانی که نیاز به تجویز همزمان MAOI دارند، یا ظرف ۱۴ روز پس از قطع MAOI، خودداری کنید. تقویت شدید و غیرقابل پیش بینی توسط مهارکننده های MAO با مسکن های مخدر گزارش شده است. .

سلژیلین ترانس درمال
سلژیلین ترانس درمال سمیت فنتانیل را توسط سایرین افزایش می دهد (به نظر مراجعه کنید). منع مصرف دارد. نظر: از فنتانیل در بیمارانی که نیاز به تجویز همزمان MAOI دارند، یا ظرف ۱۴ روز پس از قطع MAOI، خودداری کنید. تقویت شدید و غیرقابل پیش بینی توسط مهارکننده های MAO با مسکن های مخدر گزارش شده است.

لینک مفید : سیپروفلوکساسین

ترانیل سیپرومین
ترانیل سیپرومین سمیت فنتانیل را توسط سایرین افزایش می دهد (به نظر مراجعه کنید). منع مصرف دارد. نظر: از فنتانیل در بیمارانی که نیاز به تجویز همزمان MAOI دارند، یا ظرف ۱۴ روز پس از قطع MAOI، خودداری کنید. تقویت شدید و غیرقابل پیش بینی توسط مهارکننده های MAO با مسکن های مخدر گزارش شده است.

آبامتاپیر
آبامتاپیر سطح یا اثر فنتانیل را با تأثیر بر متابولیسم آنزیم CYP3A4 کبدی/روده ای افزایش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید. به مدت ۲ هفته پس از مصرف آبامتاپیر، از مصرف داروهایی که سوبستراهای CYP3A4 هستند خودداری کنید. اگر امکان پذیر نیست، از مصرف آبامتاپیر خودداری کنید.

لینک مفید : متوکاربامول

استفاده طولانی مدت از مسکن های مخدر در دوران بارداری برای مقاصد پزشکی یا غیرپزشکی می تواند منجر به وابستگی فیزیکی در نوزادان و سندرم محرومیت از مواد افیونی نوزاد در مدت کوتاهی پس از تولد شود.

نوزادان را از نظر علائم سندرم محرومیت از مواد افیونی نوزاد مشاهده کنید و بر اساس آن مدیریت کنید. مواد افیونی از جفت عبور می کنند و ممکن است باعث ایجاد افسردگی تنفسی و اثرات روانی – فیزیولوژیکی در نوزادان شوند.

لینک مفید : ایمی پرامین

فنتانیل یک آنتاگونیست مواد افیونی، مانند نالوکسان، باید برای معکوس کردن افسردگی تنفسی ناشی از مواد افیونی در نوزاد در دسترس باشد. سولفات اپیوئید برای استفاده در زنان باردار در حین یا بلافاصله قبل از زایمان توصیه نمی شود.

زمانی که سایر تکنیک های ضد درد مناسب تر هستند. داروهای ضد درد اپیوئیدی می توانند زایمان را از طریق اقداماتی که به طور موقت قدرت، مدت و تعداد انقباضات رحم را کاهش می دهند طولانی کنند.

باروری
به دلیل اثرات کمبود آندروژن، استفاده مزمن از مواد افیونی ممکن است باعث کاهش باروری در زنان و مردان بالقوه باروری شود. مشخص نیست که آیا اثرات بر باروری برگشت پذیر است یا خیر

لینک مفید : کلیدینیوم سی

شیردهی
فنتانیل مواد افیونی در شیر انسان ترشح می شود. در زنان با متابولیسم طبیعی مواد افیونی (فعالیت طبیعی CYP2D6)، مقدار تریاک ترشح شده در شیر انسان کم و وابسته به دوز است. برخی از زنان متابولیزه کننده فوق العاده سریع مواد افیونی هستند.

این زنان به سطوح سرمی متابولیت فعال مواد افیونی، مواد افیونی، بالاتر از حد انتظار می رسند، که منجر به سطوح بالاتر از حد انتظار مواد افیونی در شیر مادر و سطح سرمی به طور بالقوه خطرناک بالای مواد افیونی در نوزادان شیرده خود می شود که به طور بالقوه می تواند منجر به عوارض جانبی جدی شود. از جمله مرگ، در شیرخواران

فواید رشدی و سلامتی تغذیه با شیر مادر باید همراه با نیاز بالینی مادر به درمان و هرگونه عوارض جانبی احتمالی بر روی نوزاد شیرخوار ناشی از درمان یا بیماری زمینه ای مادر در نظر گرفته شود.

لینک مفید : کلومیپرامین

در حالی که پتیدین یک داروی مفید در دوره قبل و بعد از عمل باقی می ماند، نباید بیش از ۷۲ ساعت استفاده شود، با احتیاط بیشتر در بیمارانی که به دوزهای بالاتر از حد طبیعی نیاز دارند یا در بیمارانی که نارسایی کلیوی دارند. ۳ چنین بیمارانی باید تعویض شوند.

به یک رژیم ضد درد متفاوت و در صورت لزوم توسط یک تیم درد حاد در صورت وجود ارزیابی می شود. با این حال، شواهدی برای خطر عوارض جانبی منتسب به نورپتیدین مشخص نیست.

لینک مفید : آتورواستاتین

بیماران ممکن است عوارض جانبی ناشی از سمیت نورپتیدین را در بازه‌های زمانی کوتاه‌تر و با غلظت‌های نسبتاً کم نورپتیدین تجربه کنند.

درد مزمن
داده‌های اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد که ۲۰ درصد از جمعیت درد مزمن را تجربه می‌کنند و تقریباً ۱۰ درصد از جمعیت به طور قابل‌توجهی به دلیل درد مزمن مضطرب و ناتوان هستند. به عنوان مثال، آسیب های عصبی با کاهش ۷۰ درصدی گیرنده های مواد افیونی پیش سیناپسی و وجود موادی مانند کوله سیستوکینین همراه است که ممکن است حساسیت به مواد افیونی را کاهش دهد.

لینک مفید : نوروبیون

فقدان شگفت‌انگیز مطالعات بالینی وجود دارد که نشان می‌دهد اپیوئیدها درد را کاهش داده و عملکرد را در بیماران مبتلا به درد مزمن بهبود می‌بخشند. یک مطالعه نشان داد که نزدیک به ۶۰ درصد از بیمارانی که در کلینیک درد شرکت می‌کنند، مسکن‌های اپیوئیدی مصرف می‌کنند.

آمپول پتیدین : بسیاری گزارش دادند که با وجود هیچ فایده ای، از دوز توصیه شده بالاتر استفاده کردند. در این مطالعه استفاده از مواد افیونی با معیارهای پریشانی و ناتوانی ارتباط خوبی داشت، اما با علائم فیزیکی عینی ارتباط نداشت.

لینک مفید : شربت تریاک

هیچ مطالعه کنترل‌شده طولانی‌مدتی در مورد اثربخشی یا عوارض جانبی مرتبط با استفاده از مواد افیونی در دردهای مزمن غیر بدخیم وجود ندارد.

یک بررسی استرالیایی نشان داد که مواد افیونی اغلب برای بیمارانی با مشکلات اجتماعی، سطوح بالای پریشانی عاطفی و نامشخص تجویز می‌شوند. تشخیص های پزشکی تشدید در آن دسته از بیمارانی رخ داد که اپیوئیدهای کوتاه اثر مانند پتیدین یا دکسترومورامید تجویز کردند.

آمپول پتیدین : دستورالعمل‌های مربوط به استراتژی‌های مدیریتی برای استفاده از مواد افیونی خوراکی در بیماران مبتلا به درد مزمن غیر بدخیم در سال ۱۹۹۷ منتشر گاباپنتین شد. American Pain Society.10 این دستورالعمل ها از استفاده از مواد افیونی تزریقی معمولی در مدیریت درد مزمن پشتیبانی نمی کند.

جایگزین های پتیدین برای دردهای مزمن غیر بدخیم
کسانی که به طور منظم پتیدین برای درد مزمن دریافت می کنند، باید وضعیت خود را مجددا ارزیابی کنند. ترجیحاً این ارزیابی مجدد باید توسط یک تیم مدیریت درد چند رشته ای که در دسترس است انجام شود. اگر در به دست آوردن ارزیابی چند رشته ای تاخیر وجود داشته باشد.

آموباربیتال سیپروفلوکساسین با تأثیر بر متابولیسم آنزیم CYP3A4 کبدی/روده ای سطح یا اثر فنتانیل را کاهش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید.

آپالوتامید
آپالوتامید با تأثیر بر متابولیسم آنزیم CYP3A4 کبدی/روده ای سطح یا اثر فنتانیل را کاهش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید. مصرف همزمان آپالوتامید، یک القاء کننده قوی CYP3A4، با داروهایی که سوبستراهای CYP3A4 هستند.

لینک مفید : هالوپریدول

می تواند منجر به قرار نالوکسان گرفتن در معرض کمتر با این داروها شود. در صورت امکان از داروی دیگری برای این داروها اجتناب کنید یا آن را جایگزین کنید. در صورت مصرف همزمان دارو، از دست دادن اثر درمانی را ارزیابی کنید. در صورت نیاز دوز را بر اساس اطلاعات تجویزی تنظیم کنید.

آپرپیتانت
آپرپیتانت با تأثیر بر متابولیسم آنزیم CYP3A4 کبدی/روده ای، سطح یا اثر فنتانیل را افزایش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید.

سرفه و مشکلات تنفسی، اگر به طور مکرر ماری جوانا می کشید. مشکلات رشد کودک در دوران بارداری و بعد از آن، اگر زنی در دوران بارداری وید مصرف کند.

در حالی که عملاً هیچ خطری برای مصرف بیش از حد وجود ندارد، گراس دومین بالاترین نرخ (پس از کوکائین) مراجعه به اورژانس ناشی از سوء مصرف یک ماده غیرقانونی را دارد.

لینک مفید : لورازپام

این مراجعات به بیمارستان بیشتر مربوط به حوادثی است که در هنگام مستی افراد رخ داده است.

افزایش محتوای THC در گراس

محتوای THC ماری جوانا از دهه ۱۹۶۰ تا ۳۰۰ درصد افزایش یافته است که بر سوء مصرف و تحمل گراس تأثیر می گذارد. دوزهای بالاتر THC در ماری جوانای امروزی می تواند به افزایش خطرات مرتبط با مسمومیت و افزایش خطر وابستگی کمک کند.

اعتیاد به گراس

اعتیاد به گراس را می توان از نظر بالینی تشخیص داد و تأثیر منفی بر زندگی فرد داشته باشد. افراد می توانند وابستگی روانی به ماری جوانا ایجاد کنند، همانطور که سایر اعتیادها ایجاد می شود.

هنگامی که فردی از گراس استفاده می کند، گیرنده های کانابینوئید در مغز توسط یک انتقال دهنده عصبی به نام آناندامید فعال می شوند.

لینک مفید : قارچ سیلوسایبین

THC عملکرد انتقال دهنده های عصبی طبیعی مانند آناندامید را تقلید می کند و آن را مسدود می کند، تا جایی که بدن دیگر به تنهایی آناندامید کافی تولید نمی کند.

مغز کاربر مجدداً برنامه ریزی می شود تا به ماری جوانا نیاز داشته باشد تا احساس طبیعی کند.

هنگامی که مصرف کننده وارد کردن THC بیشتر به بدن را متوقف می کند، اغلب به دلیل کمبود آناندامید، علائم ترک را تجربه می کند. تمایل به ترک مصرف گراس اما ناتوانی در انجام این کار نشانه قوی اعتیاد است.

لینک مفید : ترامادول

همچنین خطراتی در استفاده از گراس وجود دارد که می تواند بر زندگی شخصی افراد تأثیر بگذارد. این خطرات می توانند به پیامدهای فوری تری مانند:

عوارض قانونی
عقب افتادن در مدرسه
داشتن مشکلات در محل کار
ناتوانی در یادگیری و به خاطر سپردن چیزها
اگر علیرغم پیامدهای منفی قابل توجهی به مصرف گراس ادامه داده اید، ممکن است اعتیاد داشته باشید. درباره علائم و علائم هشدار دهنده اعتیاد به ماری جوانا بیشتر بدانید.

گراس و سایر مواد مخدر

ماری‌جوانا مدت‌هاست که به عنوان داروی دروازه‌ای نامیده می‌شود، زیرا مصرف‌کنندگان مواد مخدر سخت‌تر اغلب با استفاده از ماری‌جوانا شروع می‌کنند.

تصور گراس به عنوان یک داروی دروازه اغلب به مصرف ماری جوانا در نوجوانان مربوط می شود، زیرا نوجوانان بیشتر احتمال دارد مواد مخدر دیگر را آزمایش کنند.

با افزایش مصرف گراس در ایالات متحده، نوجوانان بیش از هر زمان دیگری سیگار می کشند.

نوجوانانی که ماری جوانا می کشند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اعتیاد – به ماری جوانا یا چیزهای سخت تر – در آینده هستند.

دیکلوفناک همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می تواند کشنده باشد. این شرایط می تواند بدون هشدار در هنگام استفاده از این دارو، به ویژه در افراد مسن رخ دهد.

آشنایی بیشتر با قرص دیکلوفناک

دیکلوفناک می تواند خطر حمله قلبی یا سکته کشنده را افزایش دهد، حتی اگر هیچ فاکتور خطری نداشته باشید. این دارو را درست قبل یا بعد از جراحی بای پس قلب (پیوند بای پس عروق کرونر یا CABG) استفاده نکنید.

دیکلوفناک همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می تواند کشنده باشد. این شرایط می تواند بدون هشدار در هنگام استفاده از این دارو، به ویژه در افراد مسن رخ دهد.

لینک مفید : ایمی پرامین

اگر به دیکلوفناک حساسیت دارید یا پس از مصرف آسپرین یا NSAID تا به حال حمله آسم یا واکنش آلرژیک شدید داشته اید، نباید از دیکلوفناک استفاده کنید.

از کامبیا برای درمان سردرد خوشه ای استفاده نکنید. اگر به گوشت گاو یا پروتئین گاو حساسیت دارید از Zipsor استفاده نکنید.

لینک مفید : کلوتریمازول

دیکلوفناک ۵۰ برای چیست ؟

برای اطمینان از بی خطر بودن این دارو برای شما، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

بیماری قلبی، فشار خون بالا؛
زخم یا خونریزی در معده شما؛
آسم؛
بیماری کبد یا کلیه؛ یا
اگر سیگار می کشید
دیکلوفناک می تواند بر تخمک گذاری تاثیر بگذارد و ممکن است در حین استفاده از این دارو باردار شدن سخت تر باشد.

اگر باردار هستید، نباید دیکلوفناک مصرف کنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید. مصرف NSAID در ۲۰ هفته آخر بارداری می تواند باعث مشکلات جدی قلبی یا کلیوی در جنین و عوارض احتمالی بارداری شما شود.

لینک مفید : دیفنوکسیلات

ممکن است هنگام استفاده از این دارو، شیر دادن با شیر مادر بی خطر نباشد. در مورد هر خطری از پزشک خود سوال کنید.

مصرف دیکلوفناک برای افراد کمتر از ۱۸ سال تایید نشده است.

چگونه باید این قرص را مصرف کنم؟

دیکلوفناک را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارویی را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. از کمترین دوزی که در درمان بیماری شما موثر است استفاده کنید.

مارک های مختلف دیکلوفناک حاوی مقادیر متفاوتی از دیکلوفناک هستند و ممکن است کاربردهای متفاوتی داشته باشند.

لینک مفید : لوپرامید

اگر برند خود را تغییر دهید، نیازهای دوز شما ممکن است تغییر کند. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد میزان مصرف دارو دنبال کنید. اگر در مورد برندی که در داروخانه دریافت می کنید، سوالی دارید از داروساز خود بپرسید.

دیکلوفناک شیاف : قرص را به طور کامل ببلعید و از خرد کردن، جویدن یا شکستن آن خودداری کنید.

زورولکس را با معده خالی، حداقل ۱ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از غذا مصرف کنید.

لینک مفید : بوتالبیتال

فرم پودر این دارو (کامبیا) را با ۱ تا ۲ اونس آب حل کنید. از هیچ نوع مایع دیگری استفاده نکنید. این مخلوط را هم بزنید و بلافاصله تمام آن را بنوشید. کامبیا اگر آن را با معده خالی مصرف کنید بهترین نتیجه را دارد.

اگر پس از مصرف کامبیا سردرد به طور کامل از بین نرفت، با پزشک خود تماس بگیرید.

دیکلوفناک سدیم ۱۰۰ برای چیست ؟ در صورت استفاده طولانی مدت از دیکلوفناک، ممکن است به آزمایشات پزشکی مکرر نیاز داشته باشید.

لینک مفید : دکسترومتورفان

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. در صورت عدم استفاده، بطری را محکم بسته نگه دارید.

هنگام مصرف طولانی مدت یا بیش از یک بار در روز این دارو ممکن است احتمال شکستگی استخوان شما افزایش یابد.

آشنایی بیشتر با قرص امپرازول

سوزش سر دل می تواند علائم اولیه حمله قلبی را تقلید کند. اگر درد قفسه سینه ای دارید که به فک یا شانه شما سرایت می کند و احساس تعریق یا سبکی سر می کنید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید.

اگر به امپرازول حساسیت دارید یا در موارد زیر نباید از امپرازول استفاده کنید:

قرص امپرازول ۲۰ برای چیست ؟ شما همچنین به داروهایی مانند امپرازول، مانند اسومپرازول، لانسوپرازول، پانتوپرازول، رابپرازول، نکزیوم، پریواسید، پروتونیکس و غیره حساسیت دارید.

لینک مفید : پروپوفول

پس از مصرف امپرازول در گذشته مشکلات تنفسی، مشکلات کلیوی یا واکنش آلرژیک شدید داشته اید. یا

شما همچنین از داروهای HIV حاوی ریلپیویرین (مانند Complera، Edurant، Odefsey، Juluca) استفاده می کنید.

لینک مفید : پردنیزولون

از پزشک یا داروساز بپرسید که آیا استفاده از این دارو در موارد زیر بی خطر است یا خیر:

مشکل یا درد هنگام بلع؛
مدفوع خونی یا سیاه، استفراغی که شبیه به خون یا تفاله قهوه است.
سوزش سر دل که بیش از ۳ ماه طول کشیده است.
درد مکرر قفسه سینه، سوزش سر دل همراه با فلوکونازول خس خس سینه؛
کاهش وزن غیر قابل توضیح؛
حالت تهوع یا استفراغ، درد معده؛
بیماری کبد؛
سطوح پایین منیزیم در خون شما؛ یا
پوکی استخوان یا تراکم استخوان کم (استئوپنی).

امپرازول برای چیست ؟

ممکن است در هنگام مصرف طولانی مدت یا بیش از یک بار در روز مهارکننده پمپ پروتون، احتمال شکستگی استخوان در لگن، مچ دست یا ستون فقرات شما بیشتر باشد. با پزشک خود در مورد راه هایی برای حفظ سلامت استخوان ها صحبت کنید.

لینک مفید : مترونیدازول

اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، قبل از استفاده امپرازول از این دارو با پزشک مشورت کنید.

این دارو را بدون توصیه پزشکی به کودک ندهید.

چگونه مصرف کنم؟

امپرازول را دقیقاً طبق دستورالعمل روی برچسب یا طبق تجویز پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید.

از Prilosec OTC (بدون نسخه) دقیقاً مطابق دستورالعمل روی برچسب یا طبق تجویز پزشک استفاده کنید.

طریقه مصرف امپرازول : دستورالعمل های استفاده ارائه شده همراه با دارو را بخوانید و به دقت دنبال کنید. اگر این دستورالعمل ها را نمی فهمید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

قبل از اندازه گیری دوز، سوسپانسیون خوراکی (مایع) را تکان دهید. از دیکلوفناک سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید.

لینک مفید : تریامسینولون

اگر نمی توانید یک کپسول را به طور کامل قورت دهید، آن را باز کنید و دارو را در یک قاشق سس سیب بپاشید. بلافاصله مخلوط را بدون جویدن قورت دهید. آن را برای استفاده بعدی ذخیره نکنید.

ممکن است لازم باشد فقط یک دوز فلوکونازول مصرف کنید، یا ممکن است نیاز گراس به مصرف فلوکونازول برای چند هفته یا بیشتر داشته باشید.

آشنایی بیشتر با قرص فلوکونازول
فلوکونازول به صورت قرص و سوسپانسیون (مایع) برای مصرف خوراکی عرضه می شود. معمولاً یک بار در روز، با یا بدون غذا مصرف می شود. طول درمان به وضعیت شما و میزان پاسخ شما به فلوکونازول بستگی دارد.

دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز وید خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد.

لینک مفید : کتوتیفن

فلوکونازول را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. کمتر یا بیشتر از آن مصرف نکنید یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است مصرف نکنید.

پماد فلوکونازول : ممکن است پزشک به شما بگوید که در روز اول درمان دوز دوز فلوکونازول مصرف کنید. این دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید.

قبل از هر بار مصرف مایع را به خوبی تکان دهید تا دارو به طور یکنواخت مخلوط شود.

لینک مفید : کلیندامایسین

در چند روز اول درمان با فلوکونازول باید احساس بهتری داشته باشید. اگر علائم شما بهبود نیافت یا بدتر شد، با پزشک خود تماس بگیرید.

نحوه مصرف قرص فلوکونازول ۱۵۰ برای عفونت : مصرف فلوکونازول را تا زمانی که پزشک به شما بگوید که باید قطع کنید.

لینک مفید : شربت تریاک

حتی اگر احساس بهتری دارید، ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف فلوکونازول را قطع نکنید. اگر مصرف فلوکونازول را خیلی زود قطع کنید، ممکن است عفونت شما پس از مدت کوتاهی عود کند.

از داروساز یا پزشک خود یک نسخه از اطلاعات سازنده را برای بیمار بخواهید.

کاربردهای دیگر این دارو
فلوکونازول همچنین گاهی اوقات برای درمان عفونت‌های قارچی جدی که از ریه‌ها شروع می‌شوند و می‌توانند از طریق بدن پخش شوند و عفونت‌های قارچی چشم، پوست و ناخن استفاده می‌شود.

فلوکونازول همچنین گاهی اوقات برای جلوگیری از عفونت قارچی در افرادی که به دلیل ابتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) یا سرطان یا انجام عمل پیوند (جراحی برای برداشتن عضو و جایگزینی آن با اهداکننده یا عضو مصنوعی) احتمال ابتلا به آن وجود دارد استفاده می‌شود.

قرص فلوکونازول برای چیست ؟

این دارو ممکن است برای مصارف دیگر تجویز شود. از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.

در مورد خطرات احتمالی استفاده از این دارو برای بیماری خود با پزشک خود صحبت کنید.

به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. یا تعلیق از داروساز خود لیستی از مواد تشکیل دهنده را بخواهید.

آیا می توانید در مصرف وید بیش از حد مصرف کنید؟

در صورت مصرف دوز بسیار بالا، ممکن است در مصرف وید بیش از حد مصرف شود. علائم مصرف بیش از حد شامل اضطراب، هراس و ضربان قلب سریع است.

در موارد نادر، مصرف بیش از حد می تواند باعث پارانویا و توهم شود. هیچ گزارشی مبنی بر مرگ افراد بر اثر مصرف فقط ماری جوانا وجود ندارد.

آیا وید اعتیادآور است؟

پس از مدتی مصرف ماری جوانا ممکن است به آن معتاد شود. اگر هر روز از وید استفاده کنید یا در نوجوانی شروع به مصرف آن کرده باشید، احتمال معتاد شدن شما بیشتر است.

لینک مفید : آمفتامین

اگر معتاد هستید، نیاز شدیدی به مصرف دارو خواهید داشت. همچنین ممکن است نیاز داشته باشید که بیشتر و بیشتر از آن سیگار بکشید تا به همان میزان بالا بروید. هنگامی که می خواهید ترک کنید، ممکن است علائم خفیف ترک مانند:

تحریک پذیری
مشکل خواب
کاهش اشتها
اضطراب
هوس ها

وید پزشکی چیست؟

گیاه ماری جوانا دارای مواد شیمیایی است که می تواند به برخی از مشکلات سلامتی کمک کند.

لینک مفید : ماری جوانا

ایالت های بیشتری استفاده از این گیاه را به عنوان دارو برای برخی شرایط پزشکی قانونی می کنند.

اما تحقیقات کافی برای نشان دادن اینکه کل گیاه برای درمان یا درمان این شرایط کار می کند وجود ندارد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) گیاه وید را به عنوان دارو تایید نکرده است. ماری جوانا هنوز در سطح ملی غیرقانونی است.

با این حال، مطالعات علمی در مورد کانابینوئیدها، مواد شیمیایی موجود در وید ، انجام شده است.

لینک مفید : قارچ سیلوسایبین

دو کانابینوئید اصلی که مورد توجه پزشکی هستند THC و CBD هستند. FDA دو داروی حاوی THC را تایید کرده است.

این داروها حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی را درمان کرده و اشتها را در بیمارانی که کاهش وزن شدید ناشی از ایدز دارند، افزایش می دهد. یک داروی مایع نیز وجود دارد که حاوی CBD است. دو نوع صرع شدید دوران کودکی را درمان می کند.

اغلب بوتان یا ایزوپروپیل الکل در تولید این ماده نقش دارند. این می تواند خطری باورنکردنی برای کاربر ایجاد کند.

اثرات و سوء استفاده از گراس
ماری جوانا یک داروی روانگردان است که ادراک را تغییر می دهد. گراس حاوی THC است که ترکیب شیمیایی است که باعث اثرات دارو می شود.

اثرات ماری جوانا ممکن است برای همه متفاوت باشد و به نحوه مصرف آن بستگی دارد. سیگار کشیدن گراس نسبت به مصرف خوراکی آن سریعتر و با عمر کوتاه تری تولید می کند.

لینک مفید : ماری جوانا

اثرات استفاده از وکس یا شاتر به دلیل مقادیر متمرکز THC می تواند فوری باشد و تا ساعت ها باقی بماند.

اثرات گراس عبارتند از:

احساس خوشبختی
توهمات خفیف
افزایش اشتها
کاهش اضطراب

چه اقدامات احتیاطی خاصی را باید رعایت کنم؟

قبل از مصرف فلوکونازول، اگر به فلوکونازول، سایر داروهای ضد قارچی مانند ایتراکونازول (اسپورانوکس)، کتوکونازول (نیزورال)، پوزاکونازول (نوکسافیل)، یا وریکونازول (Vfend)، هر داروی دیگر، یا هر یک از مواد تشکیل دهنده قرص فلوکونازول حساسیت دارید.

کپسول فلوکونازول ۱۵۰ برای چیست ؟ اگر آستمیزول (هیسمانال) (در ایالات متحده موجود نیست)، سیزاپراید (پروپولسید) (در ایالات متحده موجود نیست)، اریترومایسین (E.E.S.، E-Mycin، Erythrocin) مصرف می کنید.